LAT
ita
JSON
Lewis Short
(adverb) : ĭta, pronom. stem i-; cf. is; Sanscr. itthā; Zend, itha, in the manner specified
* In this manner, in this wise, in such a way, so, thus.
* In gen.
* Referring to what precedes, as has been said, thus, so: des operam ut investiges sitne ita,Cic. Att. 12, 17: vidi ego nequam homines, verum te nullum deteriorem. Phil. Ita sum, Plaut. Bacch. 5, 2, 60: ita aiunt,Ter. And. 1, 2, 21; 3, 3, 18; id. Ad. 5, 5, 7: et hercule ita fecit,Cic. Cael. 11, 37: factum est ita,id. Att. 7, 8, 4: aiunt enim te ita dictitare,Cic. Verr. 2, 3, 64, § 151; frequent in phrase: quae cum ita sint,since what has been said is true,id. Rosc. Com. 6, 17 init.; so, quod cum ita sit,id. Caecin. 12, 33: quae cum ita essent,id. Clu. 34, 94 fin.
* In partic.
* In affirmations, esp. in replies, yes, it is so, just so, true: quid istic tibi negoti est? Dav. Mihin'? Si. Ita, Ter. And. 5, 2, 8: an laudationes? ita, inquit Antonius,Cic. de Or. 2, 11, 44: Davusne? ita,Hor. S. 2, 7, 2; so in solemn affirmation: est ita: est, judices, ita, ut dicitur, Cic. Verr. 2, 4, 52, § 117: et certe ita est,id. Att. 9, 13, 2: ita est,Plaut. Ps. 1, 5, 51; Ter. And. 1, 1, 27; and in negations: non est ita,Cic. Off. 1, 44, § 158; strengthened by other particles of affirmation: as vero, profecto, prorsus, plane; ita vero,Plaut. Men. 5, 9, 37: ita profecto,id. Am. 1, 1, 214: non est profecto ita, judices,Cic. Rosc. Am. 40, 121: ita prorsus,id. Tusc. 2, 27, 67: prorsus ita,id. Leg. 3, 12, 26: ita plane,id. Tusc. 1, 7, 13; id. Ac. 2, 35, 113.
* In interrogations, esp.
* Jeeringly, implying an affirmative, = ἄληθες: itane? really? truly? is it so? itane credis? Ter. And. 2, 3, 25; id. Eun. 5, 8, 28; Cic. Div. 2, 40, 83: itane est?id. Rosc. Am. 39, 113; so with vero or tandem: itane vero? ego non justus?Cic. N. D. 2, 4, 11; Cic. Verr. 2, 5, 30, § 77; id. Div. 1, 13, 23: itane tandem?id. Clu. 65, 182.
* Where surprise or reproach is implied: quid ita? (Gr. τι δαί), why so? how is that? what do you mean? accusatis Sex. Roscium. Quid ita? Cic. Rosc. Am. 12, 34; id. N. D. 1, 35, 99; id. Off. 2, 23, 83: quid ita passus est Eretriam capi? quid ita tot Thessaliae urbes? Quid ita, etc.,Liv. 32, 21, 13; 27, 34, 13; Plaut. Trin. 4, 2, 42.
* In comparisons, so.
* To point out the resemblance, usually corresponding to ut; sometimes to quasi, quomodo, quemadmodum, quam, tamquam, veluti, qualis, etc., as, like, in the same way as: non ita amo ut sani solent homines,Plaut. Merc. 2, 1, 38: ita ut res sese habet,Ter. Heaut. 4, 3, 24: ita vero, Quirites, ut precamini, eveniat,Cic. Phil. 4, 4, 10: omnis enim pecunia ita tractatur, ut praeda, a praefectis,id. Fam. 2, 17, 7: an ita tu's animata, ut qui expers matris imperiis sies?Plaut. As. 3, 1, 2: ut homost, ita morem geras,Ter. Ad. 3, 3, 77: ut hirundines ... ita falsi amici, etc.,Auct. Her. 4, 48, 61: tametsi ita de meo facto loquor, quasi ego illud mea voluntate fecerim,Cic. Verr. 2, 1, 11, § 29: sed prorsus ita, quasi aut reus numquam esset futurus, aut, etc.,id. ib. 2, 4, 22, § 49; Quint. 9, 4, 87: me consulem ita fecistis, quomodo pauci facti sunt,Cic. Agr. 2, 1, 3; Quint. 11, 1, 92: quemadmodum dicimus non feci furtum, ita, non est hoc furtum,Quint. 7, 3, 1: non ita variant undae ... quam facile mutantur amantes,Prop. 3, 5, 11: castra in hostico incuriose ita posita, tamquam procul abesset hostis,Liv. 8, 38, 2: neque enim ita se gessit tamquam rationem aliquando esset redditurus,Cic. Verr. 2, 4, 22, § 49: Alexander ita cupide profectus fuerat, veluti, etc.,Just. 12, 2, 1: sane ita se habet sacrum, quale apud Homerum quoque est,Quint. 1, 5, 67.
* To denote a kind or quality, so, such, of this nature, of this kind: nam ita est ingenium muliebre,Plaut. Stich. 5, 5, 3: ita est amor: balista ut jacitur,id. Trin. 3, 2, 42: ita sunt res nostrae,Cic. Att. 4, 1, 8: ita sunt Persarum mores,Plaut. Pers. 4, 2, 25: si ita sum, non tam est admirandum regem esse me,Cic. Sull. 7, 22; id. Dom. 27, 71: ita inquam = hoc dico,id. Phil. 14, 5, 12.
* To denote an expected or natural consequence, so, thus, accordingly, under these circumstances, in this manner, therefore: ita praetorium missum,Liv. 21, 54, 3: ita Jovis illud sacerdotium per hanc rationem Theomnasto datur,Cic. Verr. 2, 2, 51 fin.; esp.: ita fit, thus it comes to pass, hence it follows: ita fit ut animus de se ipse tum judicet, cum id ipsum, quo judicatur, aegrotet,Cic. Tusc. 3, 1, 1; id. Off. 1, 28, 101; 1, 45, 160: ita fit ut deus ille nusquam prorsus appareat,id. N. D. 1, 14, 37; id. Leg. 1, 15, 42; so in an inference, therefore: et deus vester nihil agens; expers virtutis igitur; ita ne beatus quidem,id. N. D. 1, 40, 110; Suet. Caes. 60; so, itaque (= et ita), crassum (caelum) Thebis, itaque pingues Thebani,Cic. Fat. 4, 7; id. N. D. 3, 17, 44.
* Introducing a limitation or restriction, on the condition, on the assumption, in so far, to such an extent, only in so far, etc., commonly followed by ut: et tamen ita probanda est mansuetudo, ut adhibeatur rei publicae causa severitas,Cic. Off. 1, 25, 88: pax ita convenerat, ut Etruscis Latinisque fluvius Albula finis esset,Liv. 1, 3; 24, 29 fin.: sed ante omnia ita vos irae indulgere oportet, ut potiorem irā salutem habeatis,id. 23, 3; so with tamen: longiorem dicturis periodum colligendus est spiritus, ita tamen ut id neque diu neque cum sono faciamus,Quint. 11, 3, 53: haec ita praetereamus, ut tamen intuentes ac respectantes relinquamus,Cic. Sest. 5, 13.
* To denote degree, so, to such a degree, so very, so much: quod quid ita placuerit iis, non video,Quint. 9, 4, 10: hoc tibi ita mando, ut dubitem an etiam te rogem, ut pugnes ne intercaletur,Cic. Att. 5, 9, 2: ita fugavit Samnites, ut, etc.,Liv. 8, 36; esp. with adjj.: judices ita fortes tamen fuerunt, ut ... vel perire maluerint, quam,Cic. Att. 1, 16, 5: ita sordidus ut se Non umquam servo melius vestiret,Hor. S. 1, 1, 96: ita sunt omnia debilitata,Cic. Fam. 2, 5, 2; so with negatives: non (haud, nec, etc.) ita, not very, not especially: non ita magna mercede,Cic. Fam. 1, 9, 3: non ita lato interjecto mari,id. Or. 8, 25: non ita antiqua,Cic. Verr. 2, 4, 49, § 109: accessione utuntur non ita probabili,id. Fin. 2, 13, 42: haec nunc enucleare non ita necesse est,id. Tusc. 5, 8, 23: non ita multum provectus,id. Phil. 1, 3, 7: post, neque ita multo,Nep. Cim. 3, 4; id. Pel. 2, 4; id. Phoc. 2, 5.
* In this manner, in this wise, in such a way, so, thus.
* In gen.
* Referring to what precedes, as has been said, thus, so: des operam ut investiges sitne ita,Cic. Att. 12, 17: vidi ego nequam homines, verum te nullum deteriorem. Phil. Ita sum, Plaut. Bacch. 5, 2, 60: ita aiunt,Ter. And. 1, 2, 21; 3, 3, 18; id. Ad. 5, 5, 7: et hercule ita fecit,Cic. Cael. 11, 37: factum est ita,id. Att. 7, 8, 4: aiunt enim te ita dictitare,Cic. Verr. 2, 3, 64, § 151; frequent in phrase: quae cum ita sint,since what has been said is true,id. Rosc. Com. 6, 17 init.; so, quod cum ita sit,id. Caecin. 12, 33: quae cum ita essent,id. Clu. 34, 94 fin.
* In partic.
* In affirmations, esp. in replies, yes, it is so, just so, true: quid istic tibi negoti est? Dav. Mihin'? Si. Ita, Ter. And. 5, 2, 8: an laudationes? ita, inquit Antonius,Cic. de Or. 2, 11, 44: Davusne? ita,Hor. S. 2, 7, 2; so in solemn affirmation: est ita: est, judices, ita, ut dicitur, Cic. Verr. 2, 4, 52, § 117: et certe ita est,id. Att. 9, 13, 2: ita est,Plaut. Ps. 1, 5, 51; Ter. And. 1, 1, 27; and in negations: non est ita,Cic. Off. 1, 44, § 158; strengthened by other particles of affirmation: as vero, profecto, prorsus, plane; ita vero,Plaut. Men. 5, 9, 37: ita profecto,id. Am. 1, 1, 214: non est profecto ita, judices,Cic. Rosc. Am. 40, 121: ita prorsus,id. Tusc. 2, 27, 67: prorsus ita,id. Leg. 3, 12, 26: ita plane,id. Tusc. 1, 7, 13; id. Ac. 2, 35, 113.
* In interrogations, esp.
* Jeeringly, implying an affirmative, = ἄληθες: itane? really? truly? is it so? itane credis? Ter. And. 2, 3, 25; id. Eun. 5, 8, 28; Cic. Div. 2, 40, 83: itane est?id. Rosc. Am. 39, 113; so with vero or tandem: itane vero? ego non justus?Cic. N. D. 2, 4, 11; Cic. Verr. 2, 5, 30, § 77; id. Div. 1, 13, 23: itane tandem?id. Clu. 65, 182.
* Where surprise or reproach is implied: quid ita? (Gr. τι δαί), why so? how is that? what do you mean? accusatis Sex. Roscium. Quid ita? Cic. Rosc. Am. 12, 34; id. N. D. 1, 35, 99; id. Off. 2, 23, 83: quid ita passus est Eretriam capi? quid ita tot Thessaliae urbes? Quid ita, etc.,Liv. 32, 21, 13; 27, 34, 13; Plaut. Trin. 4, 2, 42.
* In comparisons, so.
* To point out the resemblance, usually corresponding to ut; sometimes to quasi, quomodo, quemadmodum, quam, tamquam, veluti, qualis, etc., as, like, in the same way as: non ita amo ut sani solent homines,Plaut. Merc. 2, 1, 38: ita ut res sese habet,Ter. Heaut. 4, 3, 24: ita vero, Quirites, ut precamini, eveniat,Cic. Phil. 4, 4, 10: omnis enim pecunia ita tractatur, ut praeda, a praefectis,id. Fam. 2, 17, 7: an ita tu's animata, ut qui expers matris imperiis sies?Plaut. As. 3, 1, 2: ut homost, ita morem geras,Ter. Ad. 3, 3, 77: ut hirundines ... ita falsi amici, etc.,Auct. Her. 4, 48, 61: tametsi ita de meo facto loquor, quasi ego illud mea voluntate fecerim,Cic. Verr. 2, 1, 11, § 29: sed prorsus ita, quasi aut reus numquam esset futurus, aut, etc.,id. ib. 2, 4, 22, § 49; Quint. 9, 4, 87: me consulem ita fecistis, quomodo pauci facti sunt,Cic. Agr. 2, 1, 3; Quint. 11, 1, 92: quemadmodum dicimus non feci furtum, ita, non est hoc furtum,Quint. 7, 3, 1: non ita variant undae ... quam facile mutantur amantes,Prop. 3, 5, 11: castra in hostico incuriose ita posita, tamquam procul abesset hostis,Liv. 8, 38, 2: neque enim ita se gessit tamquam rationem aliquando esset redditurus,Cic. Verr. 2, 4, 22, § 49: Alexander ita cupide profectus fuerat, veluti, etc.,Just. 12, 2, 1: sane ita se habet sacrum, quale apud Homerum quoque est,Quint. 1, 5, 67.
* To denote a kind or quality, so, such, of this nature, of this kind: nam ita est ingenium muliebre,Plaut. Stich. 5, 5, 3: ita est amor: balista ut jacitur,id. Trin. 3, 2, 42: ita sunt res nostrae,Cic. Att. 4, 1, 8: ita sunt Persarum mores,Plaut. Pers. 4, 2, 25: si ita sum, non tam est admirandum regem esse me,Cic. Sull. 7, 22; id. Dom. 27, 71: ita inquam = hoc dico,id. Phil. 14, 5, 12.
* To denote an expected or natural consequence, so, thus, accordingly, under these circumstances, in this manner, therefore: ita praetorium missum,Liv. 21, 54, 3: ita Jovis illud sacerdotium per hanc rationem Theomnasto datur,Cic. Verr. 2, 2, 51 fin.; esp.: ita fit, thus it comes to pass, hence it follows: ita fit ut animus de se ipse tum judicet, cum id ipsum, quo judicatur, aegrotet,Cic. Tusc. 3, 1, 1; id. Off. 1, 28, 101; 1, 45, 160: ita fit ut deus ille nusquam prorsus appareat,id. N. D. 1, 14, 37; id. Leg. 1, 15, 42; so in an inference, therefore: et deus vester nihil agens; expers virtutis igitur; ita ne beatus quidem,id. N. D. 1, 40, 110; Suet. Caes. 60; so, itaque (= et ita), crassum (caelum) Thebis, itaque pingues Thebani,Cic. Fat. 4, 7; id. N. D. 3, 17, 44.
* Introducing a limitation or restriction, on the condition, on the assumption, in so far, to such an extent, only in so far, etc., commonly followed by ut: et tamen ita probanda est mansuetudo, ut adhibeatur rei publicae causa severitas,Cic. Off. 1, 25, 88: pax ita convenerat, ut Etruscis Latinisque fluvius Albula finis esset,Liv. 1, 3; 24, 29 fin.: sed ante omnia ita vos irae indulgere oportet, ut potiorem irā salutem habeatis,id. 23, 3; so with tamen: longiorem dicturis periodum colligendus est spiritus, ita tamen ut id neque diu neque cum sono faciamus,Quint. 11, 3, 53: haec ita praetereamus, ut tamen intuentes ac respectantes relinquamus,Cic. Sest. 5, 13.
* To denote degree, so, to such a degree, so very, so much: quod quid ita placuerit iis, non video,Quint. 9, 4, 10: hoc tibi ita mando, ut dubitem an etiam te rogem, ut pugnes ne intercaletur,Cic. Att. 5, 9, 2: ita fugavit Samnites, ut, etc.,Liv. 8, 36; esp. with adjj.: judices ita fortes tamen fuerunt, ut ... vel perire maluerint, quam,Cic. Att. 1, 16, 5: ita sordidus ut se Non umquam servo melius vestiret,Hor. S. 1, 1, 96: ita sunt omnia debilitata,Cic. Fam. 2, 5, 2; so with negatives: non (haud, nec, etc.) ita, not very, not especially: non ita magna mercede,Cic. Fam. 1, 9, 3: non ita lato interjecto mari,id. Or. 8, 25: non ita antiqua,Cic. Verr. 2, 4, 49, § 109: accessione utuntur non ita probabili,id. Fin. 2, 13, 42: haec nunc enucleare non ita necesse est,id. Tusc. 5, 8, 23: non ita multum provectus,id. Phil. 1, 3, 7: post, neque ita multo,Nep. Cim. 3, 4; id. Pel. 2, 4; id. Phoc. 2, 5.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary
This web service is provided and maintained by TELOTA - IT/DH
