Lewis Short
irrītāmentum | inr- (noun N) : (), , id.
* An incitement, incentive, provocative (not before the Aug. period, and most freq. in plur.; syn.: incitamentum, invitamentum, illecebra): irritamentis iras militum acuere,Liv. 40, 27: certaminum equestrium,id. 30, 11: gulae,Sall. J. 89, 7: invidiae,Tac. A. 3, 9: pacis,id. Agr. 20; cf.: belli, non pacis,Just. 31, 7, 9: opes, inritamenta malorum,Ov. M. 1, 140: Veneris languentis,Juv. 11, 16.—Of things, a provocation, obstruction acting as a dam: (fluvius) insulis inpactus, totidem incitatus inritamentis,Plin. 5, 9, 10, § 54.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary