invītāmentum (noun N) : id.
* An invitation.
* Lit. (post-class.): filia invitamento matris suae circumlata,App. Mag. p. 322, 39; id. M. 1, p. 103, 40.
* Trop., an allurement, incitement, inducement: invitamenta naturae,Cic. Fin. 5, 6, 17 fin.: is (honos), autem, non invitamentum ad tempus, sed perpetuae virtutis praemium,id. Fam. 10, 10, 2: temeritatis,Liv. 2, 42, 6: sceleris,Vell. 2, 67, 3: pulchritudinem ejus non libidinis habuerat invitamentum, sed gloriae,Curt. 4, 10, 24 (al. incitamentum): ad res necessarias, id. ap. Non. 321, 16: invitamenta urbis et fori,attractions,Cic. Sull. 26, 74.

s. TLL