(v. a.P. a.P. a.P. a.) : in-vĭdĕo, vīdi, vīsum, 2, v. a.
* Lit.
* In gen., i. q. βασκαίνειν (fascinare), to look askance at, to look maliciously or spitefully at, to cast an evil eye upon (only anteclass.).—With acc.: ut est in Menalippo: quisnam florem liberūm invidit meūm? Male Latine videtur; sed praeclare Attius; ut enim videre, sic invidere florem rectius, quam flori. Nos consuetudine prohibemur; poëta jus suum tenuit et dixit audacius,Cic. Tusc. 3, 9, 20.—Absol.: ne quis malus invidere possit,produce misfortune by his evil eye,Cat. 5, 12 sq.
* Transf.
* (I. q. φθονεῖν τινί τινος.) To envy or grudge one any thing.
* With dat. of the person or thing exciting the feeling: malim mihi inimicos invidere quam inimicis me meis,Plaut. Truc. 4, 2, 30: invident homines maxime paribus aut inferioribus,Cic. de Or. 2, 52, 209; id. Ac. 2, 2, 7: probus invidet nemini,id. Univ. 3: bonis,Sall. C. 51, 38: invidet ipsa sibi,Ov. F. 2, 591: Troasin,id. H. 13, 137.—Pass. impers.: sibi ne invideatur,Plaut. Bacch. 3, 6, 15: illi, quibus invidetur,id. Truc. 4, 2, 32: invidia dicitur ... etiam in eo cui invidetur,Cic. Tusc. 4, 7, 16: si is cui invidetur, et invidet,Sen. Ep. 84, 11. — Of the thing: eorum commodis,Plaut. Most. 1, 3, 149: honori,Verg. A. 5, 541; Cic. Agr. 2 fin.: virtuti,id. Balb. 6, 15; id. de Or. 2, 51, 208: virtuti vestrae,Sall. C. 58, 21: omnia tunc quibus invideas si lividulus sis,Juv. 11, 110.
* To be loath, be unwilling; with a foll. inf. (poet.): invidens deduci triumpho,Hor. C. 1, 37, 30. —With abl.: invidere igne rogi miseris, to grudge, i. e. not grant a burning and burial, Luc. 7, 798.—With inf.: his te quoque jungere, Caesar, Invideo,am not willing,Luc. 2, 550.
* To emulate, aspire to rival: Caesar et se illius gloriae invidere, et illum suae invidisse dixit,Val. Max. 5, 1, 10.
* To hinder, prevent; to refuse, deny: plurima, quae invideant pure apparere tibi rem,Hor. S. 1, 2, 100: invidisse deos, ut Conjugium optatum viderem,Verg. A. 11, 269; cf.: tene invidit fortuna mihi, ne, etc.,id. ib. 11, 43: Cereri totum natura concessit, oleum ac vinum non invidit tautum,Plin. 15, 2, 3, § 8: nobis invidit inutile ferrum,Ov. P. 2, 8, 59: nec famam invidit Apollo, Sil. 4, 400.—With dat. and abl.: tibi laude, nobis voluptate,Plin. Ep. 2, 10, 2.— With abl. alone: ne hostes quidem sepulturā invident,Tac. A. 1, 22: exemplo,id. ib. 15, 63: spectaculo proelii,id. G. 33: bona morte,Plin. Ep. 2, 20, 8.—Hence
* Invĭdens, entis, P. a., envious: nocere invidenti,Cic. Tusc. 4, 8, 17; Hor. C. 1, 37, 30; Vell. 2, 73, 1: sive apud cupidos sive apud invidentes dicendum habuerit orator,Tac. Dial. 31 med.
* Invīsus, a, um, P. a.
* Hated, hateful, detested (class.).
* Of persons, animals, etc.: persona lutulenta, impura, invisa,Cic. Rosc. Com. 7, 20: Cato,id. Dom. 25, 65: suspectos alios invisosque efficere,Liv. 41, 24, 18: me invisum meo patri esse intellego,Plaut. Merc. 1, 1, 79: invisos nos esse illos,Ter. Hec. 3, 1, 48: deo,Cic. N. D. 2, 66, 167: caelestibus,Verg. A. 1, 387: divis,id. ib. 2, 647: Minervae,id. G. 4, 246; Ov. Am. 2, 6, 34: dominae deae,id. ib. 3, 13, 18: infamem invisumque plebei Claudium facere,Liv. 27, 20, 11: ne invisi apud incolas forent, caverunt,Just. 36, 2, 15; Quint. 3, 7, 19; 5, 13, 38: (Helena) abdiderat sese atque aris invisa sedebat,Verg. A. 2, 574 Forbig. ed. 4 ad loc.; cf.: Tyndaridis facies invisa,id. ib. 2, 601. — Comp.: quo quis versutior et callidior est, hoc invisior et suspectior,Cic. Off. 2, 9.—Sup.: ipsi invisissimus fuerat,Plin. Ep. 2, 20.
* In act. sense = inimicus, hostile, malicious (rare and poet.): invisum quem tu tibi fingis,Verg. A. 11, 364; cf.: quae tanta licentia ferri, Gentibus invisis Latium praebere cruorem,Luc. 1, 9: invisa belli consulibus fugiens mandat decreta senatus,id. 1, 488.

in-vĭdĕo, false reading for non vidit, App. Mag. p. 391 Oud.

s. TLL