inventĭo (noun F) : id.
* An inventing, invention (class.).
* In gen.: illa vis quae investigat occulta, quae inventio atque excogitatio dicitur,Cic. Tusc. 1, 25, 61; 1, 26, 65; Plin. Pan. 72.
* Rhet., the faculty of invention: inventio est excogitatio rerum verarum aut verisimilium, quae causam probabilem reddant,Auct. Her. 1, 2; cf.: partes eae (rhetoricae artis) . . . inventio, dispositio, etc.,Cic. Inv. 1, 7, 9: rerum,Quint. 12, 10, 36.

s. TLL