LAT

Lewis Short

(adverb) : intrō, contr. from interō sc. loco.
* Inwardly, internally; on the inside: omnia sana faciet, intro quae dolitabunt,Cato, R. R. 157, 7: stare,Pall. 1, 40, 2; Cato, R. R. 157, 6; cf. Quint. 1, 5, 50.
* To the inside, within, in (class.): sequere intro me, amabo,into the house,Plaut. Truc. 3, 2, 19: intro ad nos venit,Ter. Eun. 5, 7, 2: intro ire,Plaut. Ps. 2, 2, 59: intro advenire,id. Truc. 1, 2, 7: abire,id. Ps. 1, 2, 35: intro est itum,Caes. B. C. 3, 26, 5: cur ad nos filiam tuam non intro vocari jubes?Cic. Verr. 2, 1, 26, § 66; cf.: prius quam intro vocarentur ad suffragium tribus,Liv. 10, 24 fin.; so, intro vocata centuria,id. 10, 13, 11: accipere,Plaut. Truc. 4, 2, 36.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary

Lewis Short

(verb) : intro, āvi, ātum (intrassis for intraveris, Plaut. Men. 2, 3, 63), 1, and n. 1. intro
* To go or walk into, to enter (syn.: ingredior, introeo).
* Lit.
* In gen.; constr. with acc., with in and acc.; poet. with dat.
* Trop., to penetrate or pierce into (class.); constr. usu. with in and acc.: nulla acies humani ingenii tanta est, quae penetrare in caelum, terram intrare possit,Cic. Ac. 2, 39, 122: in rerum naturam,id. Fin. 5, 16: in sensum et in mentem judicis,id. de Or. 2, 25, 109; 1, 47, 204: penitus in alicujus familiaritatem, to become one's intimate friend, id. Q. Fr. 1, 1, 5, § 15: in pectus,Sen. ad Helv. 13, 2; Quint. 9, 4, 10.—With acc.: domus quam nec honor nec gratia intrare posset,Liv. 6, 34, 9; cf. terram,Cic. Ac. 2, 39, 122: vatem Deus,inspires,Sil. 3, 697; cf. id. 12, 323: animum militaris gloriae cupido,Tac. Agr. 5: pavidos intrat metus,id. A. 1, 39; 1, 43: intravit animos pavor,Curt. 4, 16, 17; cf. Sil. 1, 124. — Absol.: propius accedo ... intrabo etiam magis,Cic. Fl. 10, 23.
* In partic.
* With dat.: montibus undae,Val. Fl. 1, 590: ponto,Sil. 11, 473: vulneribus mare,id. 14, 550: discordia caelo,id. 9, 289.
* With intra (rare): intra praesidia,Caes. B. G. 7, 8, 1.—(ε) With ad: protinus ad Alexandrum,Curt. 6, 7, 19.
* To penetrate, pierce, enter, force a way into: quo qui intraverant,Caes. B. G. 7, 73: intravere eo arma Romana,Plin. 6, 29, 35, § 181: intra praesidia,Caes. B. G. 7, 8: ne quo loco nostri intrare possent,id. B. C. 3, 44: ne hostes intrare ad se possent,Hirt. B. Afr. 79: ad munimenta,Liv. 6, 2. — Absol.: in-trantes, ium, m., as subst. (opp. abeuntes), Petr. S. 28, 8; Col. 1, 6: cujus vultum intrantes tristem, abeuntes hilarum putant,Plin. 36, 5, 4, § 13.— Pass.: si mare intretur,Tac. A. 2, 5.— Impers.: quo non modo intrari, sed ne perspici quidem possit,Caes. B. G. 2, 17.
* To appear before court: alio senatu Vicetini sine advocato intraverunt,Plin. Ep. 5, 4, 2; 6, 31, 10.
* To attack, Stat. Th. 6, 774.
* To pierce, transfix (poet.): aprum,Mart. 7, 27, 3: intravit torvum Gortynia lumen harundo,Sil. 5, 447; Sid. Carm. 2, 147.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary

TLL

s. TLL
Thesaurus Linguae Latinae

TLL

s. TLL
Thesaurus Linguae Latinae
memory