Lewis Short
(verb) : inter-vĕnĭo, vēni, ventum, 4, , rarely
* A., to come between, come upon, to come in during, to intervene, interrupt (class.; syn. intercedo).
* Lit., constr. with dat., rarely with acc.
* Of persons: sponsae pater intervenit,Ter. And. 4, 3, 17: quin malo abscedas: ne interveneris, quaeso, dum resipiscit,Plaut. Mil. 4, 8, 23: verens ne molesti vobis interveniremus,Cic. de Or. 2, 3: casu Germani equites interveniunt,Caes. B. G. 6, 37: orationi,Liv. 1, 48: Statius intervenit nonnullorum querelis,Cic. Q. Fr. 1, 2, 1.— With pro: pro sociis,Flor. 1, 13, 6. — With ne: ne quid perperam fieret,Suet. Tib. 33.
* Transf.
* To come, be, or lie between: medius paries intervenit,Dig. 33, 3, 4: interveniente Ascanio lacu,Plin. 5, 32, 43, § 148: interveniente flumine,id. 5, 1, 1, § 13; 4, 21, 35, § 115.
* To interfere with, interrupt, put a stop to.
* With dat.: nox proelio intervenit,Liv. 23, 18: continuationi sermonis,Quint. 9, 3, 23: verboque intervenit omni plangor,Ov. M. 11, 708; so, of an oath in conversation: quoties lascivum intervenit illud, etc., Juv. 6, 194.
* With acc. (only in Tacitus): ludorum diebus, qui cognitionem intervenerant,Tac. A. 3, 23.
* To take place meanwhile or among other things, to happen, occur: nulla mihi res posthac potest jam intervenire tanta, quae, etc.,Ter. Heaut. 4, 3, 1: quae inter vos intervenerint, etc.,id. Hec. 3, 2, 16: Epicurus exiguam dicit fortunam intervenire sapienti,Cic. Fin. 1, 19: casus mirificus quidam intervenit,has taken place,id. Fam. 7, 5, 2: interveniunt motu stellarum grandines, imbres,Plin. 18, 25, 57, § 208: intervenit his cogitationibus avitum malum, regni cupido,Liv. 1, 6.
* To stand in the way of, to oppose, hinder, prevent, disturb: Sabinum bellum coeptis intervenit,Liv. 1, 36: deliberationi metum pro republica intervenisse,id. 2, 24: vilicum intervenientem flagellāsset,Suet. Claud. 38: quis vestro Deus intervenit amori?Calp. Ecl. 3, 23.
* Leg. t. t.
* To interpose, become surety, Dig. 15, 1, 3, § 5; 50, 1, 17, § 15 al.
* To interfere, intermeddle, exercise one's authority: neque senatu interveniente,Suet. Caes. 30: praetor interveniet,Dig. 4, 3, 23. — Pass. impers.: si interventum est casu,Cic. Top. 20: ubi de improviso est interventum mulieri,Ter. Heaut. 2, 3, 40.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary