Lewis Short
(verb) : inter-pello, āvi, ātum, 1
* To interrupt by speaking, to disturb, molest, etc. (syn. obloquor; class.).
* To interrupt by speaking, to disturb a person speaking: si interpellas, ego tacebo,Plaut. Men. 5, 9, 62: nihil te interpellabo, continentem orationem audire malo,Cic. Tusc. 1, 8, 16: tu vero, ut me et appelles, et interpelles, et obloquare, et colloquare, velim,id. Q. Fr. 2, 10: quasi interpellamur ab iis,Quint. 4, 5, 20; a person engaged in business: si quis te arti tuae intentum sic interpellet,Curt. 9, 4, 28. — Absol.: ministri, interpellando, . . . atrocitatem facti leniebant,Sall. J. 27, 1; Suet. Tib. 27.
* Esp.
* In gen., to disturb, hinder, obstruct, molest; constr. with acc., quin, quominus, ne, or inf.
* To solicit, try to seduce a female: qui mulierem puellamve interpellaverit,Paul. Sent. 5, 4, 14 Huschke (Dig. 47, 11, 1, § 2).
* To address, accost, speak to, i. q. alloqui: verum tu quid agis? interpella me, ut sciam, Lucil. ap. Non. 331, 1; = interjicere, interpellantem admonere,to object,Cic. Verr. 2, 1, 28, § 71.
* To dun, demand payment of, Dig. 26, 7, 44; cf. Amm. 17, 3, 6.
* With acc.; of persons: aliquem in jure suo,Caes. B. G. 1, 44; of things: partam jam victoriam,id. B. C. 3, 73: poenam,Liv. 4, 50: incrementa urbis,Just. 18, 5, 7: otium bello,Curt. 6, 6, 12: satietatem epularum ludis,id. 6, 2, 5: lex Julia non interpellat eam possessionem,does not disturb, does not abrogate it,Dig. 23, 5, 16.—Pass.: reperiebat T. Ampium conatum esse tollere pecunias ... sed interpellatum adventum Caesaris profugisse,Caes. B. C. 3, 105: haec tota res interpellata bello refrixerat,Cic. Att. 1, 19, 4: stupro interpellato motus,Liv. 3, 57.
* With quin: Caesar numquam interpellavit, quin, quibus vellem, uterer, Matius ad Cic. Fam. 11, 28.
* With quominus: interpellent me, quo minus honoratus sim, dum ne interpellent, quo minus, etc.,Brut. ad Cic. Fam. 11, 10, 1.
* With ne: tribunis interregem interpellantibus, ne senatusconsultum fieret, to interpose their veto, Liv. 4, 43.—(ε) With inf.: pransus non avide, quantum interpellet inani Ventre diem durare,Hor. S. 1, 6, 127.—(ζ) Absol.: fameque et siti interpellante, disturbing him, Suet. Ner. 48.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary