LAT

intermissio

download
JSON

Lewis Short

intermissÄ­o (noun F) : intermitto
* A breaking off, intermission, interruption; a neglecting, ceasing, discontinuance (class.): forensis operae,Cic. Div. 2, 68, 142: sine ulla intermissione,without any intermission,id. N. D. 1, 41, 114: a qua (actione) saepe fit intermissio,id. Off. 1, 6: per intermissiones has intervallaque,Liv. 5, 5: febris,Cels. 2, 10: epistularum,interruption of a correspondence,Cic. Fam. 7, 13, 1: consuetudinis,id. ib. 5, 17: intermissionem officii facere,id. Lael. 2, 8: si furiosus habet intermissionem, a lucid interval, Dig. 28, 1, 20: verborum,formed in short clauses,Cic. Part. 6.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary

TLL

s. TLL
Thesaurus Linguae Latinae
memory