Lewis Short
(verb) : inter-mĭnor, ātus, 1
* To threaten, menace; to forbid with threats (poet.): mihi tibique interminatus est, nos futuros, etc.,Plaut. As. 2, 2, 95; id. Ps. 3, 1, 10: alicui vitam,id. Cas. 3, 5, 28: istuceine tibi,Ter. Eun. 5, 1, 14: minor, interminorque, ne quis, etc.,id. Capt. 4, 2, 11; Ter. And. 3, 2, 16.?*! intermĭnātus, a, um; in pass. sense: cibus ( = interdictus, vetitus),Hor. Epod. 5, 39: poena, threatened, Cod. Th. 16, 5, 60.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary