Lewis Short
interjectus (noun M) : interjacio
* A throwing or placing between, interposition; a coming between, intervention (class.).
* Lit.: lapides temerario interjectu ponere, App. de Deo, Soc. Prol. p. 365, 15: luna interpositu interjectuque terrae repente deficit,Cic. N. D. 2, 40, 103.
* Trop., an interval: petito paucorum dierum interjectu,Tac. A. 3, 67.—Esp. abl. sing.: interjectu, after an interval, with an interval: temporis,Tac. A. 3, 51 fin.: noctis,after a night,id. ib. 6, 39: paucorum dierum,id. ib. 3, 67: parvi temporis,Aur. Vict. Epit. 48, 15.—In plur.: interjectibus capere fructum,at various times,Col. 3, 21, 61.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary
Lewis Short
interjectus, a, um, Part., v. interjacio
* Fin.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary