(verb) : inter-dīco, dixi, ctum (interdixem for interdixissem, Cat. ap. Gell. 19, 9 fin.), 3
* To speak between, i. e. to interpose by speaking.
* Lit.
* To say among other things, to remark meanwhile, interpose: in praesentiarum hoc interdicere non alienum fuit,Auct. Her. 2, 11 fin.
* Transf.
* With ne: interdico, ne, etc.,Ter. Hec. 4, 1, 48: interdicit atque imperat Cassivellauno ne Mandubratio noceat,Caes. B. G. 5, 22: praecipit atque interdicit omnes unum peterent Indutiomarum, neu quis, etc.,id. ib. 5, 58; so with ut ne: neque enim est interdictum ... ut singulis hominibus ne amplius quam singulas artes nosse liceat,Cic. de Or. 1, 50, 215; id. Balb. 13, 30.
* Alicui aliquid: feminis dumtaxat purpurae usum (al. usu),Liv. 34, 7: histrionibus scaenam,Suet. Dom. 7: ei convictum hominum,Val. Max. 2, 7, 9: feminis convivia et conspectum virorum,Just. 41, 3, 2: alicui admirationem,Sen. Ep. 87: interdictum est mare Antiati populo,Liv. 8, 14: religio civibus interdicta,Suet. Claud. 25: interdicitur vini potus,Plin. 30, 10, 27, § 87; cf. abl. absol.: urbe interdicta,Suet. Aug. 27; id. Vesp. 14; Cic. Balb. 10, 26.
* In partic.: interdicere alicui aquā et igni, to forbid one the use of fire and water, i. e. to banish: tanquam si illi aquā et igni interdictum sit,Cic. Phil. 6, 4: futurum puto, ut aquā et igni nobis interdicatur,id. Fam. 11, 1: quibus cum aquā et igni interdixisset,Caes. B. G. 6, 44; Paul. Sent. 5, 26, 3; 5, 29, 1.
* Alicui aliquā re: vos interdicitis patribus commercio plebis,Liv. 5, 3, 8: quā arrogantiā usus Ariovistus omni Galliā Romanis interdixisset,Caes. B. G. 1, 46, 4: meretriciis amoribus juventuti,Cic. Cael. 20, 48: male rem gerentibus patribus bonis interdici solet,id. de Sen. 7, 22: ei domo suā,Quint. 6, 3, 79; Suet. Aug. 66 (cf. 1. B. 2. infra.).—(ε) Aliquem aliquā re: aliquem sacrificiis,Caes. B. G. 6, 13, 6; mostly in pass.: quod moribus eorum interdici non poterat socero gener,Nep. Ham. 3, 2: philosophi urbe et Italiā interdicti sunt,Gell. 15, 11, 4: illi omni jure interdicti, Q. Metell. ap. Gell. 17, 2, 7.—(ζ) With dat. and de and abl.: interdixi tibi de medicis, forbid to have to do with, warn against, Cato ap. Plin. 29, 1, 7, § 14.—(η) Pass. impers., with abl. manner: priusquam senatus consulto interdiceretur,Suet. Aug. 43.
* Interdicere alicui (sc. aquā et igni), Ampel. 42.
* Interdicere alicui aquam et ignem, Isid. 5, 27, 38.
* To enjoin, command (of an injunction implying also a prohibition): te familiae valde interdicere ut uni dicto audiens esset,Cic. Rep. 1, 39, 61.
* Of the praetor, to forbid, interdict; esp., to make a provisional or interlocutory decree: praetor interdixit de vi, etc.,Cic. Caecin. 8, 22: praetor qui de fossis, de cloacis, etc., interdicit,id. ib. 13 init.: praetor interdixit, ut unde dejectus esset, eo restitueretur,id. ib. 28, 80.
* To make use of a praetor's interdict, Quint. 3, 6, 71: si adversus eum velis interdicere,Dig. 43, 18, 1: alicui rem capitalem, Cato ap. Charis. p. 178 P.

s. TLL