intercessus (noun M) : id.
* An intervention; only in abl. sing.
* Lit.: aliquem intercessu suo servare,Val. Max. 5, 4, 2: alicujus,Salv. Gub. D. 1, p. 27.
* Trop.: intercessu auctoritatis suae prohibere ne, etc., Imp. Diocl. et Const. inter Fragm. Jur. Antei. p. 75 Mai.: temporis,Oros. 5, 15.

s. TLL