Lewis Short
in-tempĕrĭes (noun F) :
* Intemperateness, inclemency.
* Lit.: caeli,Liv. 8, 18: aquarum,immoderate rains,id. 3, 31.— Hence, transf., a tempest, storm, i. e. calamity: intemperies modo in nostram advenit domum,Plaut. Capt. 4, 4, 3.
* Trop.
* Intemperate behavior, outrageous conduct, fury, madness, insanity, folly: amici,Cic. Att. 4, 6: cohortium,Tac. H. 1, 64: mulierum,Gell. 1, 23, 11: intemperies ista quae μελαγχολία dicitur, id. 18, 7, 4.—Plur.: has ejus (Xanthippes) intemperies in maritum demirari,Gell. 1, 17, 2.
* In gen., intemperance: ebrietatis,Just. 12, 13, 10.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary