Lewis Short
intellĕgentĭa | intellĭg- (noun F) : (), , intellego
* The power of discerning or understanding, discernment, understanding, intelligence.
* Lit.: Deus intellegentiam in animo inclusit,Cic. Univ. 3: intellegentia est, per quam animus ea perspicit, quae sunt,id. Inv. 2, 53: pars animi, rationis atque intellegentiae particeps,id. de Div. 1, 32, 70: infixam nostram intellegentiam capere, etc.,id. N. D. 1, 19, 49 fin.: fretus intellegentia vestra dissero brevius,id. ib. 1, 19, 49: quod in nostram intellegentiam cadit,id. Off. 3, 4; 2, 9fin.: ratione et intellegentia tenere aliquid,id. ib. 3, 17 al.
* Transf.
* Understanding, knowledge: quia difficilis erat animi, quid, aut qualis esset, intellegentia, nullum omnino animum esse dixerunt,Cic. Tusc. 1, 22: quae nos magis ad cognitionem intellegentiamque convertant,id. ib. 5, 24: juris,id. Phil. 9, 5: somniorum, the knowledge of dreams, i. e. the art of interpreting dreams, Just. 36, 2: eam calamitatem vestra intellegentia sedabit,discrimination,Ter. Hec. prol. 23.
* Plur.: rerum omnium quasi adumbratas intellegentias animo ac mente concipere,Cic. Leg. 1, 22.
* In partic.
* Art, skill, taste, connoisseurship: intellegentia in rusticis rebus, Cic. Rosc. Am. 17: in homine intellegentiam esse, non avaritiam,Cic. Verr. 2, 4, 21, § 46: pecuniae quaerendae,id. Inv. 1, 29.
* Perception, discernment by the senses: in gustu et odoratu intellegentia,Cic. Ac. 4, 7.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary