Lewis Short
(P. a.P. a.) : in-sĕquor, cūtus (quūtus), 3
* V. dep. n. and a., to follow, to follow after or upon a person or thing (class.).
* Lit.
* In gen.: proximus huic, longo sed proximus intervallo Insequitur Salius,Verg. A. 5, 321: fugientem lumine pinum,with her eyes follows the flying ship,Ov. M. 11, 468.
* Trop.
* Of time, to follow, succeed (in verb. fin. rare; cf. P. a. infra): hunc proximo saeculo Themistocles insecutus est,Cic. Brut. 10, 41; Quint. 3, 1, 8.
* In gen.: improborum facta suspicie insequitur,Cic. Fin. 1, 16, 50.
* In partic.
* To strive after, endeavor: nec vero te rhetoricis quibusdam libris insequor, ut erudiam,Cic. de Or. 2, 3, 10.
* To proceed: pergam atque insequar longius,Cic. Verr. 2, 3, 20, § 51.—Poet. with inf.: rursus et alterius lentum convellere vimen Insequor,Verg. A. 3, 32.
* To overtake: at mors insecuta est Gracchum,Cic. Div. 2, 29, 62.
* To pursue in a hostile manner with words, to censure, reproach, etc.: homines benevolos contumeliā,Cic. Att. 14, 14, 5: irridendo,id. Sest. 11, 25: clamore ac minis,id. Clu. 8, 24: turpitudinem vitae,Cic. Sull. 29, 81: dissimiles,Plin. Pan. 53, 2.
* Of order or succession, to follow, come next: postremam litteram detrahebant, nisi vocalis insequebatur,Cic. Or. 48, 161: praesagium insequentis casus,Suet. Galb. 6.—Hence, insĕquens, entis, P. a., of time, following: annus,Hirt. B. G. 8, 48, 10; Liv. 2, 18, 1: diei insequentis pars,id. 26, 14, 5: nocte insequenti,Hirt. B. G. 8, 23, 1: anno,Plin. 18, 28, 67, § 259: tempore,Vell. 1, 6: insequentium aetatum principes,Suet. Aug. 31.
* Of logical order: ex prioribus geometria probat insequentia,Quint. 1, 10, 37; cf. id. 8, 4, 17 al. — * Adv.: insĕquenter, i. q. protinus, deinceps, thereupon, immediately, Non. 376, 19.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary