LAT

Lewis Short

(adjective) : in-scītus, a, um
* Ignorant, inexperienced, unskilful, silly, simple, stupid; freq. coupled with stultus (rare in Cic.; a favorite word of Plaut.),Plaut. Most. 1, 3, 51: inscita atque stulta mulier,id. ib. 2, 3, 85; id. Mil. 3, 1, 141.—Of inanim. and abstr. things: mirum atque inscitum somniavi somnium,Plaut. Rud. 3, 1, 5.—Comp.: quid est inscitius,Cic. N. D. 2, 13. 36; id. Div. 2, 62.—Sup.: inscitissimus,Plaut. Most. 5, 2, 14.— *
* Pass., unknown: nescio quid aliud indictum inscitumque dicit,Gell. 1, 22, 11.—Adv.: inscītē, unskilfully, clumsily, awkwardly (class.): comparari,Cic. Fin. 3, 7, 25: non inscite nugatur,id. Div. 2, 13, 30: facta navis,Liv. 36, 43, 6.—Sup.: inscitissime petit, Hyg. ap. Gell. 10, 16, 5.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary

TLL

s. TLL
Thesaurus Linguae Latinae
memory