Lewis Short
(adjective) : in-sānābĭlis, e
* That cannot be cured or healed, incurable (class.).
* Lit.: morbus,Cic. Tusc. 5, 1, 3: vulnus,Col. 7, 5, 13: venenum,Plin. 7, 15, 13, § 64.
* Trop., irretrievable, without remedy, hopeless: contumeliae,Cic. Or. 26, 89: ingenium,Liv. 1, 28, 9: nihil insanabilius,id. 28, 25, 7: insanabili leto perire,Plin. 24, 17, 100, § 157: dolor,Quint. 6 prooem. § 6: caput insanabile tribus Anticyris,Hor. A. P. 300: scribendi cacoethes,Juv. 7, 51.—Adv.: insānābĭlĭter, incurably, Cael. Aur. Tard. 5, 2, 45: aeger, Marcell. et Faust. ap. Libr. Prec. ad Imp. p. 19 Sirmond.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary