LAT

inordinatus

download
JSON

Lewis Short

(adjective) : ĭn-ordĭnātus, a, um
* Not arranged, disordered, irregular: inordinati et incompositi milites,Liv. 22, 50, 8: hostes,id. 35, 29, 5: inordinati in proelium ruunt,id. 23, 27, 5: ordo,App. M. p. 292 Oud. — Sup.: inordinatissimi pili,Plin. 22, 22, 45, § 91.—In neutr. absol.: idque ex inordinato in ordinem adduxit,disorder,Cic. Univ. 3, 7; Quint. 1, 10, 46; 8, 2, 23; 10, 4, 1.—Adv. in two forms.
* Ĭnordĭnātē, irregularly: febres redire,Cels. 3, 3; so 1, 4.
* Ĭnordĭnātim, irregularly: acies non inordinatim incedebant, Amm. 19, 7, 3.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary

TLL

s. TLL
Thesaurus Linguae Latinae
memory