(adjective) : ĭnops, ŏpis, 2. in-opis
* Without resources, helpless, weak (class.).
* In gen.: ab ope inops, qui ejus indiget,Varr. L. L. 5, § 92 Müll.: inopes relicti a duce,Cic. Verr. 2, 5, 34: nihil cum potentiore juris humani relinquitur inopi,Liv. 9, 1, 8: solare inopem et succurre relictae,Verg. A. 9, 290.
* With ab: sic inopes et ab amicis, et ab existimatione sunt,Cic. Att. 1, 1, 2.
* In partic., helpless through poverty, destitute, needy, indigent.
* Lit.: res pauperes inopesque,Plaut. Rud. 1, 5, 24: aerarium inops et exhaustum,empty,Cic. Verr. 2, 3, 70, § 164: te semper inops vexet cupido,unsated,Hor. Ep. 1, 18, 98: domus cujusvis inopis,Nep. Ages. 7, 4. —Esp., of the dead who could not pay Charon's fee: haec omnis inops inhumataque turba est,Verg. A. 6, 325; cf.: infletaeque jacent inopes super arva catervae,Aus. Mos. 4: mortuis in ore nummum immittere, ut apud inferos non tamquam inopes errent, Schol. Juv. 3, 267.
* With gen., destitute of, without: humanitatis,Cic. de Or. 2, 10, 40: amicorum,id. Lael. 15: animi,Verg. A. 4, 300: mentis,Ov. F. 4, 457: consilii,Liv. 26, 18, 6: rationis,Stat. Th. 1, 373: senatus auxilii humani,Liv. 3, 7, 7: terra pacis,Ov. P. 2, 2, 96: somni cibique,id. M. 14, 424: provinciae virorum,Tac. H. 2, 67: miles Martis,that never fights,Sil. 9, 334.
* Trop.
* Of inanimate things, mean, wretched, contemptible: inopis et pusilli animi esse,Hor. S. 1, 4, 17: nostras inopes noluit esse vias,Ov. Ib. 24: advorsus atque inops amor,Lucr. 4, 1142: odia aegra sine armis errabant, iraeque inopes,impotent,Val. Fl. 5, 147: vita,Vell. 2, 19, 4.
* Of speech, poor in words or ideas, meagre: non erat abundans, non inops tamen,Cic. Brut. 67, 238: non inops verbis,id. ib. 70, 247: ad ornandum,id. ib. 76, 263: Latinam linguam non modo non inopem, sed locupletiorem etiam esse quam Graecam,id. Fin. 1, 3, 10: vir inopi lingua et infacundus,Gell. 18, 8, 6.

s. TLL