Lewis Short
(verb) : in-nītor, nixus or nīsus, 3
* To lean or rest upon, to support one's self by any thing.
* Lit.
* In gen.: vineis breves ad innitendum cannas circumdare,Plin. 17, 22, 35, § 185.
* Trop.
* In partic., to lean upon in order to press down, to press or bear upon: elephantus lixam genu innixus,Hirt. B. Afr. 84.
* In gen.: praecipuus, cui secreta imperatorum inniterentur,Tac. A. 3, 30: salutem suam incolumitati Pisonis,id. ib. 15, 60: omnia curae tutelaeque unius innixa,Quint. 6, 1, 35: tuis promissis freti et innixi,Plin. Pan. 66, 5.
* In partic., to end, terminate: syllabae nostrae in b litteram et d innituntur, Quint. 12, 10, 32.
* Innixum sidus, i. q. En gonasi, Avien. Arat. 205.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary