Lewis Short
(adjective) : injūrĭōsus, a, um, injuria
* Acting unjustly, injurious, wrongful, criminal.
* Lit.: injuriosi in proximos,Cic. Off. 1, 14, 44: injuriosa et facinorosa vita,id. Leg. 1, 14, 40: appetitio alienorum (avaritia),Auct. Her. 4, 25, 35: adversus patrem injuriosior,Sen. Contr. 2, 12 med.: genus hominum injuriosissimum, Hadrian. Imp. Ep. ap. Vopisc. Saturn. 8.
* Transf., hurtful, noxious: injurioso ictu vitem verberare,Plin. 17, 24, 37, § 227: ventus,Hor. Epod. 17, 34: pes,id. C. 1, 35, 13.—Adv.: injūrĭōsē, unjustly, unlawfully: qui in magistratibus injuriose decreverant,Cic. Q. Fr. 1, 1, 7, § 21: sacra conjugalia tractare,Val. Max. 2, 9, 2: magistratum tractare,Dig. 1, 2, 2, § 24: aliquid facere,ib. 47, 10, 32.—Comp.: mercatoribus injuriosius tractatis,Cic. Imp. Pomp. 5, 11.—Sup.: aliquid in aliquem injuriosissime cogitare,Aug. de Quaest. 83, n. 82.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary