Lewis Short
(verb) : in-jungo, xi, ctum, 3
* To join into something.
* Lit.
* To join or fasten into: tignos in asseres,Liv. 44, 5, 4: arborem scrobi, to set or plant into, Pall. Febr. 10, 1; so without scrobi,id. ib. 1, 6, 5.
* Trop.
* To inflict, occasion, bring upon (syn. impono): civitatibus aeternam servitutem,Caes. B. G. 7, 77: alicui novum laborem,Liv. 5, 4, 3: alicui onus,id. 26, 35, 9: alicui leges,id. 39, 37, 8: injuriam a nobis repulsam aliis,id. 3, 65, 11: ignominiam alicui,id. 8, 32, 15: delectus,Tac. Agr. 15: tributum,id. G. 25: sibi tormentum, to torment one's self, Plin. Pan. 86, 1.
* To lay or impose upon as a burden; to charge, enjoin (syn. mando): alicui munus comitiorum habendorum,Liv. 3, 35, 7; cf.: injuncta imperii munera,Tac. Agr. 13: injuncta militia,Liv. 32, 3, 4: quid a te jucundius mihi potuit injungi, quam, etc.,Plin. Ep. 2, 18, 1: nova alicui,id. Pan. 94, 2: mihi Bassus injunxerat ut, etc.,id. Ep. 4, 9, 4; 4, 13, 11: injungo mihi ut,I have determined,id. ib. 10, 55: alicui superlationem,Val. Max. 6, 9, n. 12: nec sibi ullius rei moram necessitatemque injungebat, quin, etc., i. e. permitted nothing, however pressing, to hinder, etc., Auct. B. Alex. 44, 5: jusjurandi religionem,to impose the obligation of an oath,Gai. Inst. 4, 181.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary