LAT

Lewis Short

(verb) : in-gigno, gĕnŭi, gĕnĭtum, 3
* To instil by birth or nature, to implant, engender.
* Lit.: herbasque nocentes rupibus ingenuit tellus,Luc. 6, 439: vites ingenita sterilitate,Col. 3, 7, 3.
* Trop.: natura cupiditatem nomini ingenuit,Cic. Fin. 2, 14, 46: tantam ingenuit animantibus conservandi sui natura custodiam,id. N. D. 2, 48, 124: vitia ingenita,inborn,Suet. Ner. 1: cum sic hominis natura generata sit, ut habeat quiddam ingenitum quasi civile atque populare,innate,Cic. Fin. 5, 23, 66.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary

TLL

s. TLL
Thesaurus Linguae Latinae
memory