(verb) : in-gĕnĕro, āvi, ātum, 1
* To implant, engender, produce.
* Lit.: natura ingenerat amorem in eos qui, etc.,Cic. Off. 1, 4, 12: homini soli cupiditas ingeneratur, id. Fragm. ap. Non. 123, 5: non ingenerantur hominibus mores,id. Agr. 2, 35, 95: ingenerata familiae frugalitas,id. Sest. 9, 21: haec astro ingenerata,id. Div. 2, 46, 96.
* Transf., to plant.— Absol.: ingenera; nunc sunt genitalia tempora mundi (sc. tellurem),Col. 10, 196.

s. TLL