LAT

Lewis Short

(verb) : in-firmo, āvi, ātum, 1
* To establish in, fix, or confirm in (late Lat.), Cael. Aur. Acut. 3, 4, 36.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary

Lewis Short

(verb) : infirmo, āvi, ātum, 1, and n. infirmus.
* Act., to deprive of strength, to weaken, enfeeble.
* Lit.: legiones,Tac. A. 15, 10: munimenta madore, Sall. Fragm. ap. Non. 138, 6: hominem,Cels. 2, 12.
* Neutr. only in part. pres. as subst.: infirmantes, um, m., the weak, sick, Sulp. Sev. Vit. S. Mart. 18, 5; id. Ep. 2, 12.
* To invalidate, disprove, refute: res tam leves infirmare ac diluere,Cic. Rosc. Am. 15, 42; with tollere,id. N. D. 2, 59, 147; with frangere,id. de Or. 131: fidem testis,id. Rosc. Com. 15, 45: fidem alicui,id. Att. 15, 26.
* To annul, make void: legem,Liv. 34, 3; Quint. 7, 1, 49: contractum,Dig. 49, 14, 46: graviter ferens aliquid a se factum infirmari,Vell. 2, 2, 1: acta illa atque omnes res superioris anni,Cic. Sest. 18, 40.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary

TLL

s. TLL
Thesaurus Linguae Latinae

TLL

s. TLL
Thesaurus Linguae Latinae
memory