Lewis Short
(v. n.P. a.) : indulgĕo, si, tum, 2, v. n. and
* A. [etym. dub.; cf. dulcis], to be courteous or complaisant; to be kind, tender, indulgent to; to be pleased with or inclined to, to give one's self up to, yield to, indulge in a thing (as joy or grief); to concede, grant, allow.
* V. n. (class.); constr. with the dat.
* In gen.: Aeduorum civitati Caesar praecipue indulserat,Caes. B. G. 1, 10; 7, 40: sic sibi indulsit, ut, etc.,indulged himself so, took such liberties,Nep. Lys. 1, 3: indulgebat sibi liberalius, quam, ut, etc.,id. Chabr. 3: irae,Liv. 3, 53, 7: indulgent sibi latius ipsi,Juv. 14, 234: ipsa sibi imbecillitas indulget,Cic. Tusc. 4, 18, 42: indulgent consules legionum ardori,Liv. 9, 43, 19: dolori,Nep. Reg. 1: genio,Pers. 5, 151: amori,Plin. Ep. 1, 14, 10: precibus,id. ib. 4, 15, 11: gaudio,id. ib. 5, 15, 1: desiderio alicujus,id. ib. 10, 34, 1: odio,Liv. 40, 5, 5: lacrimis,Ov. M. 9, 142: animo, to give way to passion or to anger, id. ib. 12, 598: regno,to delight in,Luc. 7, 54: ordinibus,give room to, set apart,Verg. G. 2, 277.
* V. a., to concede, allow, grant, permit, give, bestow as a favor, confer (post- Aug.): alicui usum pecuniae,Suet. Aug. 41: ornamenta consularia procuratoribus,id. Claud. 24: damnatis arbitrium mortis,id. Dom. 11: insignia triumphi indulsit Caesar,Tac. A. 11, 20: patientiam flagello,i. e. to submit to patiently,Mart. 1, 105, 3: nil animis in corpora juris natura indulget,grants no power,Juv. 2, 140: basia plectro,id. 6, 384: si forte indulsit cura soporem,id. 13, 217: veniam pueris,to make allowance for,id. 8, 168.
* Esp., to give one's self up to, to be given or addicted to, to indulge in: veteres amicitias spernere, indulgere novis,Cic. Lael. 15, 54: labori,Verg. A. 6, 135: theatris,Ov. R. Am. 751: eloquentiae,Quint. 10, 1, 84: somno,Tac. A. 16, 19.—Pass. impers.: nihil relicturus, si aviditati indulgeretur, quod in aerarium referret,Liv. 45, 35, 6: sero petentibus non indulgebitur,Gai. Inst. 4, 164.
* With inf. (poet.): incolere templa,Sil. 14, 672.— Pass.: qui jam nunc sanguinem meum sibi indulgeri aequum censet,Liv. 40, 15, 16: rerum ipsa natura in eo quod indulsisse homini videtur, etc.,Quint. 12, 1, 2: abolitio reorum, quae publice indulgetur,is granted,Dig. 48, 16, 17.
* Se alicui, in mal. part., Juv. 2, 165 al.—Hence, indulgens, entis, P. a.
* Indulgent, kind, or tender to one, fond of one; constr. with dat., or in with acc. (class.).
* With dat.: obsequium peccatis indulgens praecipitem amicum ferri sinit,Cic. Lael. 24, 89.
* Addicted to: aleae indulgens,addicted to dicing,Suet. Aug. 70.
* In pass., fondly loved: fili, indulgentissime adulescens, Ps.-Quint. Decl. 10, 13.— Adv.: indulgenter, indulgently, kindly, tenderly: nimis indulgenter loqui,Cic. Att. 9, 9, 2: bestiae multa faciunt indulgenter,id. Fin. 2, 33, 109. — Comp.: dii alios indulgentius tractant,Sen. Ben. 4, 32.— Sup.: indulgentissime,Sen. Cons. ad Helv. 5.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary