Lewis Short
(adjective) : in-dīvĭdŭus, a, um, 2. in-divido.
* Lit., not divided, indivisible (class.): arbores,with stems not branched,Plin. 16, 30, 53, § 122: ille atomos, quas appellat, id est, corpora individua,Cic. Fin. 1, 6, 17: nihil esse individuum potest,id. N. D. 1, 23, 65: corpuscula,Amm. 26, 1, 1.—Hence, subst.: indīvĭdŭum, i, n., an atom, indivisible particle: ex illis individuis, unde omnia Democritus gigni affirmat,Cic. Ac. 2, 17 fin.: ne individuum quidem, nec quod dirimi distrahive non possit,id. N. D. 3, 12, 29.
* Trop., inseparable, not separated (postAug.): comitatus virtutum,Sen. Ep. 67 med.: contubernium,App. M. 4, p. 154, 16: Rhodum secuti et apud Capreas individui,Tac. A. 6, 10: pietas, undivided, impartial, Ps.Quint. Decl. 5, 3.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary