Lewis Short
(verb) : in-curvo, āvi, ātum, āre
* To bend, bow, crook, curve (in Cic. only once in part. pass.; elsewhere poet. and post-Aug.).
* Lit.: flexos arcus,Verg. A. 5, 500.—Pass.: robur et olea incurvantur,Plin. 16, 42, 81, § 222: lentos remos,Cat. 64, 183.—Of persons: incurvari,to be bowed down, bent,Sen. ad Polyb. 7, 2; Capitol. Ant. Pii, 13, 1. —In part. pass.: bacillum inflexum et incurvatum,crooked,Cic. Fin. 2, 11, 33.
* Pregn., in mal. part., = paedicare, Mart. 11, 43, 5.
* Trop., to bend, cast down, disturb: non est magnus animus, quem incurvat injuria, Sen. de Ira, 3, 5 fin.: aliquem querelā,to move to commiseration,Pers. 1, 91.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary