LAT

inconsideratio

download
JSON

Lewis Short

(adjective) : inconsīdĕrātĭo, ōnis, f.
* Inconsiderateness (late Lat.): mentis, Salv. de Gub. Dei, 1 extr.; cf. inconsiderantia. — From in-consīdĕrātus, a, um, (class.).
* Act., thoughtless, heedless, inconsiderate (cf. inconsultus): nos ita leves atque inconsiderati sumus,Cic. Div. 2, 27, 59: quam natura muliebris facit inconsideratam,Auct. Her. 4, 16, 23: inconsideratior in secunda, quam in adversa fortuna,Nep. Con. 5; so in comp., Quint. 2, 15, 28.
* Pass., unconsidered, unadvised, inconsiderate: cupiditas,Cic. Quint. 25: inconsideratissima temeritas,id. Har. Resp. 26.— Adv.: in-consīdĕrātē, inconsiderately, rashly (class.): temere et fortuito, inconsiderate, negligenterque agere,Cic. Off. 1, 29, 104: tractare aliquid,Auct. Her. 4, 38, 60.— Comp.: inconsideratius proeliando,Val. Max. 1, 5, 9.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary

TLL

s. TLL
Thesaurus Linguae Latinae
memory