Lewis Short
(adjective) : in-comptus (incomt-), a, um
* Unadorned, inelegant, artless, rude (rare but class.).
* Lit.: incomptis Curium capillis,Hor. C. 1, 12, 41; so Ov. M. 9, 789; cf. caput,Hor. Epod. 5, 16; and: nuda, nudis incompta capillis,Ov. M. 4, 261.— In Comp.: incomptiore capillo,Suet. Aug. 69: ungues, unpared, untrimmed, Cic. Ac. Fragm. ap. Aug. contr. Acad. 3, 7, IV. 2, p. 471 Orell.: apparatus,Tac. G. 14.
* Trop., of speech: ut mulieres esse dicuntur nonnallae inornatae, quas id ipsum deceat: sic haec subtilis oratio, quasi incompta delectat,Cic. Or. 23, 78; cf. id. Att. 2, 1, 1: ars,id. de Or. 1, 55, 234: nuda sit et velut incompta oratio,Quint. 8, 6, 41; Liv. 4, 41, 1: coloni versibus incomptis ludunt,Verg. G. 2, 386: (versus),Hor. A. P. 446.— Adv.: incomptē, roughly, inelegantly (post-class. and very rare): dolantur stipites,Amm. 31, 2: laudare,Stat. S. 5, 5, 34.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary