LAT

incompositus

download
JSON

Lewis Short

(adjective) : in-compŏsĭtus, a, um
* Not compounded, simple, Ambros. Hexaëm. 1, 7, 25; Boëth. Inst. Arith. 1, 17: trinitas incompositae naturae corrumpi non potest,Ambros. Ep. 81, 8.
* Not well put together, not properly arranged, out of order, disordered, disarranged, discomposed (perh. not ante-Aug.).
* Lit.: agmen,Liv. 5, 28, 7: hostes (opp. compositi),id. 44, 38 fin.: det motus incompositos,Verg. G. 1, 350.
* Transf., of style: incomposito dixi pede currere versus Lucili,disordered, irregular,Hor. S. 1, 10, 1: fortius quid incompositum potest esse, quam vinctum et bene collocatum,Quint. 9, 4, 6; cf. oratio,id. ib. 32: rudibus et incompositis similia,id. ib. 17: (Aeschylus) rudis in plerisque et incompositus,id. 10, 1, 66: moribus incompositus, id 4, 5, 10. — Adv.: incompŏ-sĭtē, without order, disorderly: veniens,Liv. 25, 37, 11.—Of speech: qui horride atque incomposite illud extulerunt,without order,Quint. 10, 2, 17.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary

TLL

s. TLL
Thesaurus Linguae Latinae
memory