LAT

inclinatio

download
JSON

Lewis Short

inclīnātĭo (noun F) : id.
* A leaning, bending, inclining to one side (class., esp. in the trop. signif.).
* Lit.
* In gen.: (corporis) ingressus, cursus, accubitio, inclinatio, sessio, etc.,Cic. N. D. 1, 34, 94: corporis,Quint. 1, 11, 16: fortis ac virilis laterum,id. ib. 18: incumbentis in mulierculam,id. 11, 3, 90: alternā egerunt scobem,Plin. 16, 43, 83, § 227: merso navigio inclinatione lateris unius,id. 8, 51, 77, § 208.— In plur.: variis trepidantium inclinationibus,Tac. H. 2, 35; Plin. 37, 10, 58, § 160.
* Trop., an inclination, tendency.
* In gen.: ad meliorem spem,Cic. Sest. 31, 67: crudelitas est inclinatio animi ad asperiora,Sen. Clem. 2, 4 med.: alii (loci communes) ad totius causae inclinationem (faciunt),Quint. 5, 13, 57.
* In partic., inclination, bias, favor: voluntatis,Cic. de Or. 2, 29, 129; cf. voluntatum,id. Mur. 26, 53: judicum ad aliquem,Quint. 6, 1, 20: principum inclinatio in hos, offensio in illos,Tac. A. 4, 20: utendum ea inclinatione Caesar ratus,id. ib. 1, 28: senatus,id. ib. 2, 38: animorum,Liv. 44, 31, 1: in aliquem,Tac. H. 2, 92
* Transf.
* (Qs., a leaning or bending out of its former position; hence.) An alteration, change: communium temporum,Cic. Balb. 26, 58: an ignoratis, populi Romani vectigalia perlevi saepe momento fortunae inclinatione temporis pendere?id. Agr. 2, 29, 80; cf. id. Phil. 5, 10, 26: hoc amplius Theophrastus (scripsit), quae essent in re publica rerum inclinationes et momenta temporum,id. Fin. 5, 4, 11: inclinationes temporum atque momenta,id. Fam. 6, 10, 5; cf. id. Planc. 39, 94.
* Rhet. t. t.: vocis, the play of the voice, its elevation and depression in impassioned speech, Cic. Brut. 43, 158; plur., Quint. 11, 3, 168.
* In the old gram. lang., the formation or derivation of a word, Varr. L. L. 9, § 1 Müll.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary

TLL

s. TLL
Thesaurus Linguae Latinae
memory