LAT
incitatio
JSON
Lewis Short
incĭtātĭo (noun F) : incito
* An inciting, incitement in an act. and pass. sense (Ciceron.).
* Act., an inciting, rousing, instigating: languentis populi,Cic. de Or. 2, 9, 35: acris et vehemens,id. ib. 2, 43, 183.
* Pass., violent motion, rapidity, vehemence, ardor, energy.
* Lit.: qui (sol) tanta incitatione fertur, ut, celeritas ejus quanta sit, ne cogitari quidem possit,Cic. Ac. 2, 26, 82: ejaculari incitatione,Scrib. Comp. 84.
* Trop.: est quaedam animi incitatio atque alacritas naturaliter innata omnibus, * Caes. B. C. 3, 92, 3: mentis,Cic. Div. 1, 40, 89: sic evolavit oratio, ut ejus vim atque incitationem aspexerim,id. de Or. 1, 35, 161.
* An inciting, incitement in an act. and pass. sense (Ciceron.).
* Act., an inciting, rousing, instigating: languentis populi,Cic. de Or. 2, 9, 35: acris et vehemens,id. ib. 2, 43, 183.
* Pass., violent motion, rapidity, vehemence, ardor, energy.
* Lit.: qui (sol) tanta incitatione fertur, ut, celeritas ejus quanta sit, ne cogitari quidem possit,Cic. Ac. 2, 26, 82: ejaculari incitatione,Scrib. Comp. 84.
* Trop.: est quaedam animi incitatio atque alacritas naturaliter innata omnibus, * Caes. B. C. 3, 92, 3: mentis,Cic. Div. 1, 40, 89: sic evolavit oratio, ut ejus vim atque incitationem aspexerim,id. de Or. 1, 35, 161.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary
This web service is provided and maintained by TELOTA - IT/DH
