(verb) : incĭpĭo, cēpi, ceptum, 3 (archaic incepsit inceperit, Paul. ex Fest. p. 107 Müll.), and n. [in-capio; lit., to seize upon, lay hold of; opp. to desinere; hence, with the accessory idea of action)
* To begin to do something, to take in hand (syn. incoho; in class. prose, viz. in Cic., only in the tempp. press., while coepi is used in the tempp. perff.); constr. usually with the inf., less freq. absol., with the acc., ab, or adv. of place or time.
* Act.
* With inf.: ut homines mortem vel optare incipiant vel certe timere desistant,Cic. Tusc. 1, 49, 117: huic incipio sententiae diffidere,id. ib. 5, 1, 3: prius quam incipit tinnire,Plaut. As. 2, 4, 42: bella gerere,Cic. N. D. 2, 3, 9: leges neglegere,id. Rep. 1, 43 fin.: queri cum multis incipiunt,Cic. Verr. 2, 2, 23, § 56: nimis cito diligere,id. Lael. 21, 78: amare aliquem,id. ib. 16, 60: fossas complere,Caes. B. G. 5, 51, 4: rem frumentariam expedire,id. B. C. 1, 54, 4: triplicem aciem ducere,id. ib. 1, 64, 7; 2, 30, 1: cum maturescere frumenta inciperent,id. ib. 6, 29, 4; cf. id. ib. 3, 49, 1: cum primum pabuli copia esse inciperet,id. B. G. 2, 2, 2; cf.: ictus erat, qua crus esse incipit,Ov. M. 6, 255; 8, 474; 15, 256: opes pellere dominatione,Sall. H. 3, 61, 3: si res explicare incipiam,Nep. Pelop. 1: Bessus agere gratias incipit,Curt. 5, 12, 1: cenare,Suet. Aug. 74: promovere scalas,Tac. A. 15, 4 fin.: si dormire incipis ortu luciferi,Juv. 8, 11: male quod mulier facere incepit, nisi id efficere perpetrat, etc.... Si bene facere incepit, etc. (shortly afterward, occeperunt),Plaut. Truc. 2, 5, 12 and 14: satis nequam sum, utpote qui hodie inceperim Amare,id. Rud. 2, 5, 5.
* Neutr., to begin to be, to begin, commence (rare but class.); constr. with abl. instrum., or absol.
* With acc. (once in Cic., once in Caes., v.infra): facinus audax incipit,Plaut. Aul. 3, 4, 1: facinus,Sall. C. 20, 3: pugilatum,Plaut. Capt. 4, 2, 13: iter,id. Cas. 4, 4, 2: aliquid novi negotii,Ter. Phorm. 4, 4, 29: bellum (opp. deponere),Sall. J. 83, 1: tam prava,id. ib. 64, 2: indigna nobis,id. H. 2, 41, 8: opus,Liv. 7, 34, 13: bellum,id. 21, 21, 6; 26, 37, 9; 42, 43, 3: sementem,Verg. G. 1, 230: Maenalios versus,id. E. 8, 21: si id facere non potueris, quod, ut opinio mea fert, ne incipies quidem,Cic. Planc. 19, 48; Quint. 1, 12, 5: iter mihi incepi,Plaut. Cas. 2, 1, 16: tantum incepi operis,id. Men. 2, 3, 80: mandata,Tac. A. 12, 10; 4, 46: auspicia a parricidio,Just. 26, 2 init.: multa, Cat. ap. Gell. 16, 14, 2.— Pass.: tanta incepta res est,Plaut. Capt. 2, 1, 31: nuptiarum gratia haec sunt ficta atque incepta,Ter. And. 5, 1, 17; 3, 3, 7: si inceptam oppugnationem reliquissent,Caes. B. G. 7, 17, 6: quia dici extremum erat, proelium non inceptum,Sall. J. 21, 2: proelium incipitur,id. ib. 57, 3; 74, 2: saxis proelium incipitur,Tac. H. 5, 17: satis cito incipi victoriam,id. ib. 2, 25; id. A. 2, 5; 2, 76; 12, 67 fin.: iter inceptum celerant,Verg. A. 8, 90: inceptumque decurre laborem,id. G. 2, 39: inceptum frustra summitte furorem,id. A. 12, 832: deus me vetat Inceptos iambos Ad umbilicum adducere,Hor. Epod. 14, 7: in re incipiunda ad defendendam noxiam,Ter. Phorm. 1, 4, 48: in contentionibus aut incipiendis aut finiendis,Quint. 11, 3, 128: a tantis princeps incipiendus erat,Ov. F. 5, 570.
* With ab or an adv. of place or time: a Jove incipiendum putat,Cic. Rep. 1, 36 (acc. to the Gr. of Aratus, ἐκ Διὸς ἀρχώμεσθα): ab illis incipit uxor,Juv. 6, 348; Quint. 10, 1, 46: incipiamus ab iis,id. 9, 2, 6: semper ab excusatione aetatis incipientem,id. 6, 3, 76: potissimum incipiam ab ea parte,id. 3, 7, 1: optime manus a sinistra parte incipit, in dextra deponitur,id. 11, 3, 106: amicitia incepta a parvis cum aetate accrevit simul,Ter. And. 3, 3, 7.— Pass. impers.: optime incipitur a longis, recte aliquando a brevibus,Quint. 9, 4, 92.
* With abl.: tertius sinus Acrocerauniis incipit montibus,Plin. 4, 1, 1, § 1: censere ut principium anni inciperet mense Decembri,Tac. A. 13, 10: verbum petere quo incipiant,Quint. 10, 7, 21.
* Absol.: cum ver esse coeperat ... cum rosam viderat, tum incipere ver arbitrabatur,Cic. Verr. 2, 5, 10, § 27: quoties incipit sensus aut desinit,Quint. 9, 4, 67: hic annus incipit vicesimus,Plaut. Capt. 5, 3, 3: narrationis incipit mihi initium,Ter. And. 4, 2, 26: jam tum inceperat turba inter eos,id. Eun. 4, 4, 58: tempus erat quo prima quies mortalibus aegris Incipit,Verg. A. 2, 269: mox Idumaea incipit et Palaestina,Plin. 5, 13, 14, § 68: epistula, quam incipiente febricula scripseras,Cic. Att. 7, 8, 2: incipientes curas principis onerari,Tac. A. 1, 19: incipiens adhuc et nondum adulta seditio,id. H. 1, 31: incipiens omnia sentit amor,Ov. A. A. 2, 648: Menander Syracusanus incipientis juventae,Plin. 8, 5, 5, § 14: incipiente aestate,id. 27, 13, 109, § 133: trixago incipientibus hydropicis efficax,id. 24, 15, 80, § 131: quem (honorem) et incipientes principes et desinentes adeo concupis cunt ut auferant,Plin. Pan. 57.—Hence, in-ceptum, i, n., a beginning, attempt, undertaking (freq. in historians and poets, but not in Caes.; also rare in Cic.): cujus ego non modo factum, sed inceptum ullum conatumve contra patriam deprehendero,Cic. Cat. 2, 12, 27: servetur ad imum, Qualis ab incepto processerit (persona),from the beginning onwards,Hor. A. P. 127: permanere in incepto, Luccei. ap. Cic. Fam. 5, 14 fin.: a quo incepto studioque me ambitio mala detinuerat,Sall. C. 4, 2: cujus neque consilium neque inceptum ullum frustra erat,id. J. 7, 6; cf.: ni ea res longius nos ab incepto traheret,the subject,id. ib. 7 fin.: absistere incepto,Liv. 31, 26, 5: desistere incepto,Verg. A. 1, 37: haerere in incepto,id. ib. 2, 654: peragere inceptum,id. ib. 4, 452; cf.: perficere inceptum,Sall. J. 11 fin.: piget incepti,Verg. A. 5, 678: nunc ad inceptum redeo,Sall. J. 4, 9; 42, 5: turpe inceptum est,Ter. Phorm. 2, 4, 16.— In plur.: cupidus incepta patrandi,Sall. J. 70, 5: juventus Catilinae inceptis favebat,id. C. 17, 6: incepta mea inpedivit,id. H. 4, 61, 12; cf.: inceptis annue, diva, meis,Ov. Am. 3, 2, 56; and: di nostra incepta secundent,Verg. A. 7, 259: gravia et magna professa,Hor. A. P. 14.

s. TLL