Lewis Short
(adjective) : in-callĭdus, a, um
* Unskilful, incapable, simple, stupid: servus non incallidus,i. e. shrewd, knowing,Cic. Clu. 16, 47: non incallidi homines,id. Inv. 1, 3, 4: incallidus alioqui et facilis juventa,Tac. A. 3, 8: judex formae, incompetent, Sabin. Her. 3, 55; cf.: fuit in jure non incallidus, Capit. Macrin. 13. — Adv.: incallĭdē, unskilfully: in his tribus generibus non incallide tergiversantur,Cic. Off. 3, 33, 118: opposuisse hoc Tullianum,Gell. 12, 13, 19: conquirere,id. 7. 3, 45.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary