LAT

impuratus

download
JSON

Lewis Short

(P. a.) : impūrātus (inp-), a, um, , from impuro, not in use (for in Sen. Ep. 87, 16, the true reading is inspurcavit)
* Morally defiled; hence, in gen., infamous, abominable, abandoned, vile (ante- and post-class.): impuratus me ille ut etiam irrideat?that vile wretch,Ter. Phorm. 4, 3, 64; 5, 7, 69: belua, as a term of reproach,Plaut. Rud. 2, 6, 59: nisi scio probiorem hanc esse quam te, impuratissime,id. ib. 3, 4, 46: impuratissima illa capita (hominum),App. M. 8, p. 221, 19.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary

TLL

s. TLL
Thesaurus Linguae Latinae
memory