(verb) : impĕtro (inp-), āvi, ātum, 1 (archaic
* Inf. pres. pass. impetrarier, Plaut. Rud. 3, 3, 40; inf. fut. act. impetrassere, id. Aul. 4, 7, 6; id. Cas. 2, 3, 53; id. Mil. 4, 3, 35; id. Stich. 1, 2, 23), in-patro, to accomplish, effect, bring to pass; to get, obtain, procure, esp. by exertion, request, entreaty (class.; cf.: obtineo, adipiscor, consequor).
* In gen., constr. with acc., ut, ne, the simple subj., or absol.
* With acc.: quod volui, ut volo, impetravi per amicitiam et gratiam a Philocomasio,Plaut. Mil. 4, 5, 1: istuc confido a fratre me impetrassere,id. Aul. 4, 7, 6: a me istam exceptionem numquam impetrabunt,Cic. Ac. 2, 30, 97: ei Dolabella rogatu meo civitatem a Caesare impetravit,id. Fam. 13, 36, 1: decet abs te id impetrarier,Plaut. Rud. 3, 3, 40: in omni re considerandum est et quid postules ab amico et quid patiare a te impetrari,Cic. Lael. 20, 76; cf. id. ib. 11, 38: dum id impetrant,Plaut. Capt. 2, 1, 37; 1, 2, 17: cum istuc, quod postulo, impetro cum gratia,Ter. And. 2, 5, 11; id. Ad. 3, 4, 44: uti ea, quae vellent, impetrarent,Caes. B. G. 1, 31, 2: (chorus) Impetrat et pacem et locupletem frugibus annum,Hor. Ep. 2, 1, 137: restitutionem patris,Quint. 7, 1, 42; 11, 3, 4: provinciam,id. 6, 3, 68: post impetratam studiis meis quietem, id. prooem. § 1: impetrato Fortis Augusti reditu,Hor. C. 4, 2, 42.
* Esp.
* * With acc. and inf.: Agrippina in oppidum Ubiorum veteranos coloniamque deduci impetrat,Tac. A. 12, 27.
* Absol.: incipere multo est quam impetrare facilius,Plaut. Poen. 5, 2, 14: hilarus exit, impetravit,id. Mil. 4, 4, 62; id. As. 3, 3, 131: Ca. Jus hic orat. Ly. Impetrabit te advocato atque arbitro, id. Trin. 5, 2, 37: quid attinet dicere, si contendisset, impetraturum non fuisse, cum, etc.?Cic. Lael. 11, 39: si id ita fecisset ... si non impetraret, etc.,Caes. B. G. 1, 35, 4: cum ab proximis impetrare non possent, ulteriores tentant,id. ib. 6, 2, 2: simul, ut, si quid possent, de induciis fallendo impetrarent,id. ib. 4, 13, 5; id. B. C. 1, 22 fin.; cf.: sperare, ab eo de sua ac militum salute impetrare posse,id. B. G. 5, 36, 3; Hirt. ap. Cic. Att. 15, 6, 2.—Esp.: impetras, you have your request, i. e. I will do as you desire, nolo ames. Pae. Facile impetras, Plaut. Pers. 2, 2, 63: adpropera! age, amabo! Mu. Impetras, abeo, id. Cas. 2, 2, 39; cf. id. Ep. 2, 2, 119; id. Cas. 2, 3, 17.
* Like impetrio: exstat annalium memoria, sacris quibusdam et precationibus vel cogi fulmina vel impetrari, etc.,Plin. 2, 53, 54, § 140.
* In mal. part., to obtain, get possession of: ut superior sis mihi quam quisquam qui impetrant,Plaut. Men. 1, 3, 10.

s. TLL