LAT
impertio
JSON
Lewis Short
(verb) : impertio (inp-; also impartio, Liv. 38, 36), īvi or ĭi, ītum (old
* Fut. impertibis, Nov. ap. Non. 27, 33; Com. Fragm. v. 12 Rib.), 4 (also in the dep. form im-pertior; inf. impertiri, Ter. Ad. 3, 2, 22; Verg. Cat. 15; App. M. 3, p. 215 al.), in-partio, to share with another, to communicate, bestow, impart a thing (class.; a favorite word of Cic.; cf. communico, participo, partior).—With dat.: si quam praestantiam virtutis, ingenii, fortunae consecuti sunt, impertiant ea suis communicentque cum proximis,Cic. Lael. 19, 70: oneris mei partem nemini impertio,id. Sull. 3, 9: te exorabo, ut mihi quoque et Catulo tuae suavitatis aliquid impertias,id. de Or. 2, 4, 16: imperti etiam populo potestatis aliquid,id. Rep. 2, 28; id. Fragm. ap. Non. 37, 27: si aliquid impertivit tibi sui consilii,id. Fam. 5, 2, 9: unum diem festum Marcellis,id. Verr. 2, 2, 21, § 51: dolorem suum nobis,id. Att. 2, 23, 2: molestias senectutis suae vestris familiis, id. Fragm. ap. Non. 37, 25 (Rep. 5, 8 Mos.): Terentia impertit tibi multam salutem,salutes thee heartily,id. Att. 2, 12, 4: hominibus indigentibus de re familiari,id. Off. 2, 15, 54: talem te et nobis impertias,wouldst show,id. Rosc. Am. 4, 11: a te peto, ut aliquid impertias temporis huic quoque cogitationi,id. Att. 9, 11, A, 3: tantum temporis huic studio,id. Balb. 1, 3: aures studiis honestis,Tac. A. 14, 21: aliquid suorum studiorum philosophiae quoque,Cic. Fin. 5, 2, 6: meum laborem hominum periculis sublevandis, id. Mur. 4, 8: aliis gaudium suum,Liv. 27, 51, 4: conjugibus liberisque tam laetum nuntium,id. 27, 51, 7.— With ad: nihil tuae prudentiae ad salutem meam,Cic. Att. 3, 15, 7: (ignis) ceteris naturis omnibus salutarem impertit et vitalem calorem,id. N. D. 2, 10, 27.—In pass.: huic plausus maximi, signa praeterea benevolentiae permulta a bonis impertiuntur,Cic. Att. 2, 18, 1: viro forti collegae meo laus impertitur,id. Cat. 3, 6, 14: pro his impertitis oppugnatum patriam nostram veniunt,i. e. for these favors, benefits,Liv. 21, 41, 13. —Absol.: quibus potest, impertit, Lucil. ap. Non. 37, 22: si quid novisti rectius istis, candidus imperti: si non, his utere mecum,Hor. Ep. 1, 6, 68.
* Transf.: aliquem aliqua re, to make one a sharer or partaker in any thing, to present him with (very rare; not in Cic.): advenientem peregre erum suum Stratippoclem Salva impertit salute Epidicus,greets, wishes health,Plaut. Epid. 1, 2, 23: Parmenonem suum plurima salute,Ter. Eun. 2, 2, 40; cf. Plaut. Ps. 1, 5, 40: obsecret, se ut nuntio hoc impertiam,id. Stich. 2, 1, 27: neque quemquam osculo impertiit, ac ne resalutatione quidem,Suet. Ner. 37: solos numquam donis impertiendos putavit,id. Aug. 25: reliquit eum nullo praeter auguralis sacerdotii honore impertitum,id. Claud. 4.— Pass.: doctrinis, quibus puerilis aetas impertiri debet,Nep. Att. 1, 2.— In dep. form: cesso eram hoc malo impertiri propere?Ter. Ad. 3, 2, 22.
* Fut. impertibis, Nov. ap. Non. 27, 33; Com. Fragm. v. 12 Rib.), 4 (also in the dep. form im-pertior; inf. impertiri, Ter. Ad. 3, 2, 22; Verg. Cat. 15; App. M. 3, p. 215 al.), in-partio, to share with another, to communicate, bestow, impart a thing (class.; a favorite word of Cic.; cf. communico, participo, partior).—With dat.: si quam praestantiam virtutis, ingenii, fortunae consecuti sunt, impertiant ea suis communicentque cum proximis,Cic. Lael. 19, 70: oneris mei partem nemini impertio,id. Sull. 3, 9: te exorabo, ut mihi quoque et Catulo tuae suavitatis aliquid impertias,id. de Or. 2, 4, 16: imperti etiam populo potestatis aliquid,id. Rep. 2, 28; id. Fragm. ap. Non. 37, 27: si aliquid impertivit tibi sui consilii,id. Fam. 5, 2, 9: unum diem festum Marcellis,id. Verr. 2, 2, 21, § 51: dolorem suum nobis,id. Att. 2, 23, 2: molestias senectutis suae vestris familiis, id. Fragm. ap. Non. 37, 25 (Rep. 5, 8 Mos.): Terentia impertit tibi multam salutem,salutes thee heartily,id. Att. 2, 12, 4: hominibus indigentibus de re familiari,id. Off. 2, 15, 54: talem te et nobis impertias,wouldst show,id. Rosc. Am. 4, 11: a te peto, ut aliquid impertias temporis huic quoque cogitationi,id. Att. 9, 11, A, 3: tantum temporis huic studio,id. Balb. 1, 3: aures studiis honestis,Tac. A. 14, 21: aliquid suorum studiorum philosophiae quoque,Cic. Fin. 5, 2, 6: meum laborem hominum periculis sublevandis, id. Mur. 4, 8: aliis gaudium suum,Liv. 27, 51, 4: conjugibus liberisque tam laetum nuntium,id. 27, 51, 7.— With ad: nihil tuae prudentiae ad salutem meam,Cic. Att. 3, 15, 7: (ignis) ceteris naturis omnibus salutarem impertit et vitalem calorem,id. N. D. 2, 10, 27.—In pass.: huic plausus maximi, signa praeterea benevolentiae permulta a bonis impertiuntur,Cic. Att. 2, 18, 1: viro forti collegae meo laus impertitur,id. Cat. 3, 6, 14: pro his impertitis oppugnatum patriam nostram veniunt,i. e. for these favors, benefits,Liv. 21, 41, 13. —Absol.: quibus potest, impertit, Lucil. ap. Non. 37, 22: si quid novisti rectius istis, candidus imperti: si non, his utere mecum,Hor. Ep. 1, 6, 68.
* Transf.: aliquem aliqua re, to make one a sharer or partaker in any thing, to present him with (very rare; not in Cic.): advenientem peregre erum suum Stratippoclem Salva impertit salute Epidicus,greets, wishes health,Plaut. Epid. 1, 2, 23: Parmenonem suum plurima salute,Ter. Eun. 2, 2, 40; cf. Plaut. Ps. 1, 5, 40: obsecret, se ut nuntio hoc impertiam,id. Stich. 2, 1, 27: neque quemquam osculo impertiit, ac ne resalutatione quidem,Suet. Ner. 37: solos numquam donis impertiendos putavit,id. Aug. 25: reliquit eum nullo praeter auguralis sacerdotii honore impertitum,id. Claud. 4.— Pass.: doctrinis, quibus puerilis aetas impertiri debet,Nep. Att. 1, 2.— In dep. form: cesso eram hoc malo impertiri propere?Ter. Ad. 3, 2, 22.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary
This web service is provided and maintained by TELOTA - IT/DH
