LAT
impendeo
JSON
Lewis Short
(verb) : impendĕo (inp-), ēre, and (anteclass.)
* A. [in-pendeo], to hang over any thing, to overhang (class.; esp. freq. in the trop. signif.; cf. immineo).
* Lit.
* Neutr.: arbor in aedes illius impendet,Dig. 43, 26, 1: ut (gladius) impenderet illius beati cervicibus,Cic. Tusc. 5, 21, 62: poëtae impendere apud inferos saxum Tantalo faciunt,id. ib. 4, 16, 35; id. Fin. 1, 18, 60; cf. Lucr. 3, 980: nucem impendere super tegulas, Plaut. Fragm. ap. Macr. S. 2, 14; Lucr. 6, 564; cf.: impendentium montium altitudines,Cic. N. D. 2, 39, 98.
* Trop., to hang or hover over a thing, to impend, to be near or imminent, to threaten.
* Neutr., constr. in aliquem, alicui, or absol.
* With in aliquem: tantae in te impendent ruinae,Plaut. Ep. 1, 1, 77: licet undique omnes in me terrores impendeant,Cic. Rosc. Am. 11, 31.
* With dat.: nunc jam alia cura impendet pectori,Plaut. Ep. 1, 2, 32: omnibus semper aliqui talis terror impendet,Cic. Tusc. 4, 16, 35: poenas impendere iis, a quibus, etc.,id. Rep. 3, 11 fin.: quid sibi impenderet, coepit suspicari,id. Clu. 24, 66.
* Absol.: nimborum nocte coortā Inpendent atrae formidinis ora superne,Lucr. 4, 174; 6, 254: quae vero aderant jam et impendebant, quonam modo ea depellere potuissetis?Cic. Mil. 28, 76; cf.: ut ea, quae partim jam assunt, partim impendent moderate feramus,id. Fam. 4, 14, 1: dum impendere Parthi videbantur,id. Att. 6, 6, 3: tanta malorum impendet Ἰλιάς, id. ib. 8, 11, 3: belli magni timor impendet,id. Fam. 2, 11, 1; cf.: ille quidem semper impendebit timor, ne, etc.,id. Rep. 2, 28: Ea contentio quae impendet,id. Att. 2, 22, 3: vento impendente,Verg. G. 1, 365: pluviā,id. ib. 4, 191: magnum bellum impendet a Parthis,Cic. Att. 6, 2, 6; cf. Cic. Verr. 2, 5, 60, § 157; id. Prov. Cons. 17, 42: impendentia ex ruinis et commutatione status publici pericula,Vell. 2, 35, 3.
* Act.: quae res me impendet, Lucil. ap. Fest. s. v. me, p. 16 Müll.: tanta te impendent mala,Ter. Phorm. 1, 4, 2.!*? Part. pass.: impensus, a, um; poet. for impendens: tempestas atque tenebrae coperiunt maria ac terras inpensa superne,Lucr. 6, 491 Munro ad loc.; cf.: impensum ferrum,Sen. Herc. Oet. 1592.
* A. [in-pendeo], to hang over any thing, to overhang (class.; esp. freq. in the trop. signif.; cf. immineo).
* Lit.
* Neutr.: arbor in aedes illius impendet,Dig. 43, 26, 1: ut (gladius) impenderet illius beati cervicibus,Cic. Tusc. 5, 21, 62: poëtae impendere apud inferos saxum Tantalo faciunt,id. ib. 4, 16, 35; id. Fin. 1, 18, 60; cf. Lucr. 3, 980: nucem impendere super tegulas, Plaut. Fragm. ap. Macr. S. 2, 14; Lucr. 6, 564; cf.: impendentium montium altitudines,Cic. N. D. 2, 39, 98.
* Trop., to hang or hover over a thing, to impend, to be near or imminent, to threaten.
* Neutr., constr. in aliquem, alicui, or absol.
* With in aliquem: tantae in te impendent ruinae,Plaut. Ep. 1, 1, 77: licet undique omnes in me terrores impendeant,Cic. Rosc. Am. 11, 31.
* With dat.: nunc jam alia cura impendet pectori,Plaut. Ep. 1, 2, 32: omnibus semper aliqui talis terror impendet,Cic. Tusc. 4, 16, 35: poenas impendere iis, a quibus, etc.,id. Rep. 3, 11 fin.: quid sibi impenderet, coepit suspicari,id. Clu. 24, 66.
* Absol.: nimborum nocte coortā Inpendent atrae formidinis ora superne,Lucr. 4, 174; 6, 254: quae vero aderant jam et impendebant, quonam modo ea depellere potuissetis?Cic. Mil. 28, 76; cf.: ut ea, quae partim jam assunt, partim impendent moderate feramus,id. Fam. 4, 14, 1: dum impendere Parthi videbantur,id. Att. 6, 6, 3: tanta malorum impendet Ἰλιάς, id. ib. 8, 11, 3: belli magni timor impendet,id. Fam. 2, 11, 1; cf.: ille quidem semper impendebit timor, ne, etc.,id. Rep. 2, 28: Ea contentio quae impendet,id. Att. 2, 22, 3: vento impendente,Verg. G. 1, 365: pluviā,id. ib. 4, 191: magnum bellum impendet a Parthis,Cic. Att. 6, 2, 6; cf. Cic. Verr. 2, 5, 60, § 157; id. Prov. Cons. 17, 42: impendentia ex ruinis et commutatione status publici pericula,Vell. 2, 35, 3.
* Act.: quae res me impendet, Lucil. ap. Fest. s. v. me, p. 16 Müll.: tanta te impendent mala,Ter. Phorm. 1, 4, 2.!*? Part. pass.: impensus, a, um; poet. for impendens: tempestas atque tenebrae coperiunt maria ac terras inpensa superne,Lucr. 6, 491 Munro ad loc.; cf.: impensum ferrum,Sen. Herc. Oet. 1592.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary
This web service is provided and maintained by TELOTA - IT/DH
