Lewis Short
(adjective) : immītis (inm-), e, in-mitis
* Not soft or mellow, harsh, rough, sour (mostly poet. and in post-Aug. prose; not in Cic. or Caes.).
* Lit., of fruit: uva,Hor. C. 2, 5, 10: fructus (opp. dulcis),Plin. 13, 4, 6, § 26. —More freq.
* Transf., in gen., rough, rude, harsh, hard, severe, stern, fierce, savage, inexorable (syn.: barbarus, trux, torvus, immanis, ferox, crudelis, saevus): naturā et moribus immitis ferusque,Liv. 23, 5, 12; cf. asper et immitis,Suet. Tib. 59: arrogans, profusus, immitis,id. Ner. 4: tyrannus (i. e. Pluto),Verg. G. 4, 492: Parcae,Prop. 4 (5), 11, 13. Glycera,Hor. C. 1, 33, 2: immitibus et desertis locis,Plin. 17, 16, 26, § 120: insulam Gyarum immitem et sine cultu hominum esse,Tac. A. 1, 69: immite et turbidum caelum,Plin. Ep. 8, 17, 1: venti,Tib. 1, 1, 45: oculi,Ov. M. 6, 621: nidi (i. e. hirundinum apibus infestarum),Verg. G. 4, 17: ara (on which human beings are offered),Ov. P. 3, 2, 71: claustra,id. Am. 1, 6, 17: vulnera,id. de Nuce 69: fata,id. M. 13, 260: mandata,Tac. A. 15, 27: rescriptum,id. ib. 6, 9: mors,Tib. 1, 3, 55: caedes pariter fugientium ac resistentium,Liv. 4, 59, 6.—As subst.: immītĭa, ium, n., barbarous acts: ausae immitia nuptae (i. e. abortus),Ov. F. 1, 625.—Comp.: vetus operis ac laboris, et eo immitior, quia toleraverat,Tac. A. 1, 20; Plaut. Bacch. 3, 4, 1: calcato immitior hydro,Ov. M. 13, 804.— Sup.: serpentes immitissimum animalium genus,Plin. 10, 74, 96, § 207.—Adv.: im-mīte, rudely, harshly: stridorque immite rudentum Sibilat,Sil. 17, 257.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary