Lewis Short
imbÄ“cillÄtas | inb- (noun F) : (), , imbecillus
* Weakness, feebleness (class.; cf. infirmitas).
* Of the body: Tulliae meae morbus et imbecillitas corporis me exanimat. Cic. Att. 11, 6, 4: virium (with infirmitas laterum),id. Brut. 55, 202: valetudinis,id. Fam. 7, 1, 5: Niciae nostri (with mollitia),id. Att. 12, 26, 2; Suet. Gramm. 14; with senium,id. Calig. 44: imbecillitate Augusti nuntiata, i. e. indisposition, id. Tib. 11: qui suae imbecillitati sanitatis appellationem, quae est maxime contraria, optendant,Quint. 12, 10, 15: materiae,Caes. B. C. 2, 15, 2.
* Transf., of condition as regards ability, powerlessness, impotency, helplessness, imbecility: utrum propter imbecillitatem atque inopiam desiderata sit amicitia,Cic. Lael. 8, 26; 9, 29; 32; id. Rep. 1, 25, 39; 3, 14; cf.: humani generis imbecillitatem fragilitatemque extimescere,id. Tusc. 5, 1, 3.
* Of the mind: animi,Caes. B. G. 7, 77, 9: ingenii,Plin. Ep. 4, 18, 1: consilii,Cic. Off. 1, 32, 117: magistratuum,id. Fam. 1, 4, 3: fallit plerumque, quod probitas vocatur, quae est imbecillitas,Quint. 6, 4, 12: neque illos imbecillitatis damnandos,Tac. A. 4, 8.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary