LAT

Lewis Short

(v. a.adv.) : illūmĭno (inl-), āvi, ātum, 1, v. a. in-lumino
* To light up, make light, illuminate (class.; cf. illustro).
* Lit.: luna illuminata a sole,Cic. N. D. 2, 46, 119: puteum (sole),Plin. 2, 73, 75, § 183: tabulata gallinarum parvis fenestellis,Col. 8, 3, 3: vias igni,Stat. Th. 12, 575.
* Transf., to embellish or adorn with any thing bright: corona aurea fulgentibus gemmis illuminata,Auct. Her. 4, 47, 60; Lampr. Comm. 17: purpura omnem vestem illuminat,Plin. 9, 36, 60, § 127.
* Trop., to set in a clear light, to set off, make conspicuous (esp. freq. in rhetor. lang. of brilliant oratory): translatum, quod maxime tamquam stellis quibusdam notat et illuminat orationem,Cic. de Or. 3, 43, 170; cf. id. Or. 25, 83: orationem sententiis,id. de Or. 3, 54, 208: orationem translatorum nitore,Quint. 12, 10, 36: pulchritudinem rerum (claritas orationis),id. 2, 16, 10; 8, 3, 73: horum fidem Mitylenaeorum perfidia illuminavit,Vell. 2, 18, 3: nisi Thebas unum os Pindari illuminaret,made illustrious,id. 1, 18, 3: illuminata sapientia,Cic. Brut. 58, 213.—Hence, * illūmĭnātē (inl-), adv., clearly, luminously: dicere,Cic. de Or. 3, 14, 53.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary

TLL

s. TLL
Thesaurus Linguae Latinae
memory