LAT

illacrimo

download
JSON

Lewis Short

(v. n.v. dep.) : illăcrĭmo (inl-), āvi, ātum, 1, v. n., and illăcrĭmor (inl-), ātus, 1, v. dep. in-lacrimo
* To weep at or over a thing, to bewail, lament (not freq. till after the Aug. period).
* Lit.
* With dat.: quid dicam de Socrate? cujus morti illacrimari soleo Platonem legens?Cic. N. D. 3, 33, 82: perge, aude, nate; illacrima patris pestibus, id. poët. Tusc. 2, 9, 21: casu (i. e. casui),Nep. Alc. 6, 4: qui meo infelici errori unus illacrimasti, Liv. 40, 56, 6; Ov. Tr. 5, 8, 6; Suet. Vesp. 15.—*
* Poet. transf., of things, to weep, i. e. to drip, drop, distil: et maestum illacrimat templis ebur aeraque sudant,Verg. G. 1, 480; Col. poët. 10, 25; cf.: oculi lumen refugiunt et illacrimant,Cels. 2, 6, 6.
* With quod, Plin. Ep. 3, 7, 13.
* Absol.; qui (Milo) aspexisse lacertos suos dicitur illacrimansque dixisse, etc.,Cic. de Sen. 9, 27; Suet. Aug. 66: sparge, et si paulum potes, illacrimare,Hor. S. 2, 5, 103: illacrimasse dicitur gaudio,Liv. 25, 24, 11; Cels. 2, 6, 6.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary

TLL

s. TLL
Thesaurus Linguae Latinae
memory