LAT

Lewis Short

hortŭlus (noun M) : dim.hortus
* A little garden.
* Lit., Cat. 61, 92; Juv. 3, 226; Plin. 35, 10, 36, § 105; as part of a vineyard, Col. 4, 18, 2.—In plur.: hortuli,garden-grounds,Cic. Off. 3, 14, 58; id. Fin. 5, 1, 2; id. Clu. 13, 37; Col. 4, 18, 2.
* Transf.: Cupidinis, i. e. pudenda muliebria, App. Ἀνεχ. 17.
* Trop.: cujus (Democriti) fontibus Epicurus hortulos suos irrigavit,Cic. N. D. 1, 43, 120.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary

TLL

s. TLL
Thesaurus Linguae Latinae
memory