Lewis Short
hortāmentum (noun N) : id.
* An incitement, encouragement (not in Cic. or Caes.) ea cuncta Romanis hortamento erant, Sall J. 98, 7: celeritatis,Gell. 13, 24, 21: virtutis Just. 3, 5, 9.—In plur.: in conspectu parentum conjugumque ac liberorum, quae magna etiam absentibus hortamenta animi, etc.,Liv. 7, 11, 6: victoriae,Tac. H. 4, 18; Lact. 5, 19, 9; 4, 1, 8.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary