Lewis Short
horrĭdŭlus, a, um
* Adj. dim. [horridus], standing up, projecting forth, protuberant; rough, rugged, rude.
* Lit.: papillae,Plaut. Ps. 1, 1, 66: caput ungunt horridulum, Lucil. ap. Non. 423, 1: puer,Mart. 10, 98, 9: comes,shabby, poor,Pers. 1, 54.
* Trop., of discourse or style, rude, rough, unpolished, simple, unadorned: tua illa horridula mihi atque incomta visa sunt,Cic. Att. 2, 1, 1: orationes Catonis,id. Or. 45, 152: horridula ejus verba et rudia flosculos Tullianos appellans,Amm. 29, 1, 11.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary