Lewis Short
(adjective) : hirtus, a, um
* Rough, hairy, shaggy, = δασύς (mostly post-Aug.; cf. hirsutus, hispidus, pilosus, villosus, setosus).
* Lit.: oves,Varr. R. R. 2, 2, 19: hirto corde quosdam homines nasci proditur,Plin. 11, 37, 70, § 185: ora (Scythis),Curt. 4, 13: frons,Sil. 16, 121: toga,Luc. 2, 386; Quint. 12, 10, 47; cf. tunica,Nep. Dat. 3, 2: setae in corpore,Ov. M. 13, 850; cf. comae,Curt. 5, 6 fin.: saxa dumis,Stat. S. 3, 1, 13; cf. saepes, Col. poët. 10, 27; and: ager spinigeris stirpibus, Prud. στεφ. 11, 120: hirtiora folia,App. Herb. 71: aequor, rough, uneven surface, Prud. στεφ. 9, 53.
* Trop., of character, rough, rude, unpolished: non tibi parvum Ingenium, non incultum est et turpiter hirtum, * Hor. Ep. 1, 3, 22: C. Marius hirtus atque horridus,Vell. 2, 11 (cf., of Marius sordidum me et incultis moribus aiunt, Sall. J. 85, 39).
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary