(verb) : hĭlăro, āvi, ātum, 1, hilaris
* To make cheerful, to cheer, gladden, exhilarate (rare but class.): omnes jucundum motum, quo sensus hilaretur, Graece ἡδονήν, Latine voluptatem vocant, Cic. Fin. 2, 3, 8: Periclis suavitate maxime hilaratae sunt Athenae,id. Brut. 11, 44; Ov. Pont. 4, 4, 37: picas mirum in modum hilarari, si interim audierint id verbum,rejoice,Plin. 10, 42, 59, § 118: ut cum caelo hilarata videatur (terra),Cic. N. D. 2, 40, 102: hilaratus vultus,Plin. 36, 5, 4, § 13: Festaque pallentes hilarent altaria lucos,Stat. S. 3, 3, 24; App. M. 5, p. 168.

s. TLL