Lewis Short
hērēdĭtas (noun F) : (
* Gen. plur. hereditatium, Cic. Dom. 15, 35; Inscr. Orell. 107 al.; but usu. hereditatum,Cic. Verr. 2, 3, 7, § 16; id. Agr. 1, 3, 8), f. heres, heirship, inheritance.
* Abstr.: hereditas est successio in universum jus, quod defunctus habebat tempore mortis,Dig. 50, 16, 24: si istiusmodi mi fundus hereditate obvenerit,Varr. R. R. 1, 12, 2; Plin. 17, 1, 1, § 4; cf.: quoniam habes istum equum, aut emeris oportet aut hereditate possideas aut, etc. ... sed neque emisti, neque hereditate venit, neque, etc.,Cic. Inv. 1, 45, 84: de hereditatibus,Gai. Inst. 2, 99 sqq.; 3, 1 sqq.
* Concr., an inheritance (cf. patrimonium).
* Lit.: hereditas est pecunia, quae morte alicujus ad quempiam pervenit jure, nec ea aut legata testamento aut possessione retenta,Cic. Top. 6, 29: si qua mihi obtigerit hereditas magna atque luculenta,Plaut. Truc. 2, 3, 23; cf.: cum ejus filio hereditas a propinquo permagna venisset,Cic. Verr. 2, 1, 10, § 27: de hereditate ea, quae pupillo venit,id. Inv. 2, 21, 62: hereditates mihi negasti venire,id. Phil. 2, 16, 40: communem hereditatem concedere,id. Fl. 36, 89: mentio hereditatum ... hereditatem adire,id. Phil. 2, 16, 42: adire hereditatem,id. Rosc. Com. 18, 55: obire,id. Agr. 1, 3, 8: cernere,id. Att. 11, 2, 1; id. Agr. 2, 15, 40; cf. cerno: capere ab aliquo,id. Caecin. 35, 102: usurpare,Tac. A. 2, 19 fin.: acquirere, repudiare, omittere,Dig. 24, 3, 58: tradere alicui,Cic. Off. 1, 33, 121: transmittere alicui,Plin. Ep. 8, 18, 7: quem nisi in via caducae hereditates retardassent,i. e. that fall to heirs who have children,Cic. Phil. 10, 5, 11; v. caducus.—Prov.: hereditas sine sacris, i. e. a great advantage without trouble, without expense (because the maintaining of the sacred family rites was attended with great expense), Plaut. Capt. 4, 1, 8; id. Trin. 2, 4, 83; cf. Fest. p. 290 Müll.
* Trop.: a quo quidem rei familiaris ad paucos, cupiditatum ad multos improbos venit hereditas,Cic. Off. 2, 8, 28: hereditas hujus gloriae,id. ib. 1, 22, 78; cf.: optima hereditas a patribus traditur liberis omnique patrimonio praestantior gloria virtutis rerumque gestarum,id. ib. 1, 33, 121fin.: paternae scientiae,Just. 36, 2.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary